In een speciale kerkdienst op de trouwdag kunnen gehuwden hun jawoord dat zij eerder voor de overheid hebben uitgesproken herhalen en onderstrepen. Dan wordt hun ook op het hart gebonden dat zij elkaar liefde en trouw verschuldigd zijn. Maar ook kan een gebed om Gods zegen plaatsvinden in een reguliere dienst op zondagmorgen. Het huwelijksformulier kan worden gelezen en de huwelijksvragen kunnen worden beantwoord.

Een derde mogelijkheid na een huwelijkssluiting op het stadhuis is dat er wordt volstaan met voorbede in een reguliere kerkdienst op zondagmorgen (zonder formulier en vragen). Ook deze voorbede is bijzonder waardevol. Wie in afhankelijkheid van God bidt om zijn zegen, en van harte bereid is zijn wegen te zoeken, mag zijn zegen inwachten.

Er zijn heel wat planten die de naam ‘Ster van Bethlehem’ naast de eigenlijke naam krijgen. Het heeft alles te maken met de verschijningsvorm: een prachtige heldere stervorm in het veld, vaak in grote aantallen.
De Campanula, de bosgeelster, maar ook de wolfsmelk en de vogelmelk kregen deze bijnaam.

Waar voel je je nu meer thuis, in Pakistan of in Nederland? Deze standaardvraag stelde ik aan een Pakistaanse vluchteling die nu in Nederland woont. Zijn antwoord was snel gegeven: Nederland. Het verbaasde me enigszins dat hij daarover zo duidelijk was. De meeste vluchtelingen twijfelen over deze vraag. Ze genieten van de vrijheid hier, maar hangen toch ook om allerlei redenen aan hun vaderland. Na een half uurtje kwam hij op ons gesprek terug. ‘In Pakistan ben ik niet welkom,’ zei hij, ‘als christen ben ik daar een tweederangs burger, of erger nog, een onreine. Hoe kan ik me daar dan thuis voelen?’ Zijn argumenten hielpen me weer om de moeilijke positie van de Pakistaanse christenen beter te begrijpen. Ze lijden dagelijks onder ernstige discriminatie. Het blijft moeilijk inleven als je alleen maar vrijheid gewend bent. Christenen krijgen de laagstbetaalde baantjes en blijven zo in armoede hangen. Protesteren tegen onrecht kan je je leven kosten. Op bescherming kun je niet altijd rekenen. Ze zijn een kleine minderheid. Vier miljoen christenen tegen tweehonderd miljoen moslims.

In de afgelopen periode heb ik dit boek gelezen rondom mijn eigen stille tijd in de ochtend. Het boek is ontstaan in de coronatijd. De schrijver Willem Jan Otten werd in de coronatijd geconfronteerd met het feit dat hij niet meer naar de kerk kon. Dit was voor hem een groot gemis. Dit missen van de mis (Otten is Rooms-Katholiek) heeft hij verwerkt door in zijn dagboek te gaan schrijven. Dit werd vervolgens gepubliceerd in het Katholiek Nieuwsblad onder de titel: ‘De mis die we missen’. De stukken schreef Otten aan de hand van de lezingen die op het rooster stonden die in de katholieke kerk gevolgd wordt.