Het leven is lichter als niet alles om jou draait. De ondertitel van dit boek bevat zowel een belofte als een beschuldiging. Mijn hart steigert en tegelijk voel ik dat het klopt. Dit boekje voert strijd tegen het egocentrisme dat onze maatschappij beheerst. En ja, helaas ben ik daar net zo goed slachtoffer van. Of ben ik dader?

‘Mogen ook vrouwen als ambtsdrager dienen?’ Die vraag is in de Christelijke Gereformeerde Kerken een strijdvraag, nog dringender dan in 1998. Toen sprak de generale synode uit dat Gods Woord dat verbiedt. Maar een groot deel van de afgevaardigden naar die synode was van mening dat Gods Woord ruimte laat voor de vrouw in het ambt. De vraag lag op de synode van 2020 weer op tafel, omdat sommige gemeenten vrouwen in het ambt hadden bevestigd of dat wilden doen. Daarom moest de synode zich weer met deze kwestie bezighouden.

Mede door de coronacrisis moet de synode op dit punt nog steeds een beslissing nemen. Gelet op de scherpte van het debat lijkt elk besluit voor de Christelijke Gereformeerde Kerken te leiden tot een rampzalige afloop.

In alle discussies heb ik echter belangrijke aspecten gemist, zoals de vragen: wat is het wezen van het ambt? En, nog belangrijker: wat is het wezen van de kerk?

‘Kerk' en ‘ambt’ krijgen in het Nieuwe Testament slechts aandacht in relatie tot concrete situaties. Toch blijkt daarin duidelijk genoeg wat hun wezen is.

Magiërs, zo noemt de Nieuwe Bijbelvertaling de wijzen uit het Oosten, en dat is precies het Griekse woord dat Matteüs gebruikt in zijn Evangelie.

Dat woord magiërs roept een wereld op van toverij, waarzeggerij en helderziendheid, zaken waartegen we in de Bijbel alleen maar gewaarschuwd worden. Dat alles gaat over wat niet hoort bij de Here God. Maar toch staan er magiërs in het evangelie van Jezus Christus, en ze maken indruk! Dat de dag van 6 januari, Driekoningen, al eeuwenlang aan hen is gewijd, betekent dan ook iets meer dan dat de kerstboom wel weer kan worden opgeruimd!

Op echtbreuk staat volgens de wet van Mozes de doodstraf. De vraag is of in het oude Israël bij echtbreuk ooit die straf is toegepast. Toen de HERE zijn volk beschuldigde van hoererij, gebeurde dat niet. Hij zond Israël weg. En dat was volgens de profeet Hosea (nog) geen definitieve scheiding.

Dat is altijd het eerste wat de HERE wil: herstel van de gebroken verhouding. Zo wilde Hij ook de verhouding met zijn volk herstellen.

Dat moest op een gegeven moment worden uitgebeeld in een nieuw huwelijk van Hosea met Gomer, die hij eerst had verstoten. Er zou dus voor Israël een nieuwe tijd aanbreken (Hos.3,1-5). Omdat Israël de huwelijksband met de HERE had verbroken en zich had verbonden aan andere goden, had zij de dood verdiend. Maar de HERE gaf zijn volk de mogelijkheid tot bekering! De heilige God nam zijn onreine bruid toch nog weer bij zich (vgl. Jer.3,12-14)!