Homoseksualiteit is de seksuele gerichtheid op iemand van hetzelfde geslacht. Deze gerichtheid is een zekere stabiliteit en vastheid in gevoelens. Deze gevoelens kunnen in verscheidene gradaties voorkomen. Ze kunnen ook fluctueren. Zo kan dat bijvoorbeeld soms gebeuren bij jongeren in hun groei naar volwassenheid.

De oorzaak van deze gevoelens en gerichtheid ligt niet per se bij één factor. Er kan een genetische factor in het spel zijn, die de desbetreffende jongen vatbaar maakt voor homoseksualiteit. Deze factor kan zelfs zo sterk zijn dat een jongen al heel vroeg een meisjesachtige uitstraling heeft.

In zijn verbod op stelen gebiedt God tegelijkertijd het weldoen aan de naaste. Bovendien spreekt Hij ons dan ook aan op onze gezindheid. Jezus heeft dat laatste onderstreept in zijn prediking. Hij heeft op unieke wijze dit gebod uitgelegd toen Hij zei: Verkoop uw bezittingen en geef de opbrengst weg als liefdegave (Luc.12,33).

Met deze woorden geeft Hij aan dat bezit een belemmering kan vormen voor liefdedienst aan God en de naaste. De tijd die wordt besteed aan bezit en het verwerven van een inkomen, kan een geduchte concurrent zijn van de tijd in dienst aan God en de naaste, en van de tijd voor een bemoedigend bezoekje aan een eenzame broeder of zuster, voor de kerkgang, voor het vieren van de zondag, voor het vervullen van een kerkelijk ambt, en voor de zorg voor geliefden.

Eens kwam een rijke jonge man bij Jezus met de vraag wat hij moest doen om het eeuwige leven te beërven. Jezus zag echter meteen wat zijn probleem was: hij bezat vele goederen waar hij met huid en haar aan vastzat. Die goederen waren voor hem een blokkade voor de smalle poort die toegang geeft tot het eeuwige leven.  

Daarom zei Jezus dat hij zijn bezittingen maar moest opgeven. Jezus houdt ook ons daarmee een spiegel voor: 'Hoe moeilijk kunnen zij die geld hebben in het koninkrijk van God ingaan! Want – het is gemakkelijker, dat een kameel gaat door het oog van een naald, dan dat een rijke het koninkrijk van God binnengaat!'

Gezegend bent U, Heer onze God, Koning van de wereld
die het brood uit de aarde
tevoorschijn doet komen.

Wij houden biddag voor het gewas en de arbeid,

omdat U de Gever bent van het leven.

Dat belijden we. Dat geloven we. Daarom komen we tot U.

Kort geleden bracht ik een bezoek aan een Afghaanse jongen die een huis heeft toegewezen gekregen in onze woonplaats. Vorig jaar had ik hem al terloops even ontmoet op het AZC. Maar daarna ben ik hem uit het oog verloren. Van anderen hoorde ik dat hij tot geloof was gekomen en daar vrijmoedig van getuigde. Ik was al een tijdje op zoek naar hem en nu kreeg ik via weer een ander contact zijn adres. Eindelijk kan ik hem bezoeken. Als ik binnenkom spreek ik mijn bewondering uit over de mooie inrichting van zijn huis. ‘Van God gekregen,’ antwoordde hij. Een opmerking die me verrast en beschaamt. In ons dorp hebben de meeste mensen veel grotere en veel mooiere huizen, maar zo’n reactie hoor je zelden of nooit. ‘Van God gekregen’.  Zou dat ook voor de vluchtelingen zelf gelden? Zou onze gemeenschap hen van God gekregen hebben? Zou kunnen. De Heere werkt op manieren die wij niet altijd bedenken en soms ook niet graag willen. Op het laatstgehouden overleg van onze stichting ‘Ik was een vreemdeling’ kwam nog zo’n verhaal voorbij. Een actief gelovige Eritrese vrouw voelde zich op een dag gedrongen door de Heilige Geest om bij een ernstig zieke buurman op bezoek te gaan. Ze wilde hem met woorden van God bemoedigen. Ze hadden een heel goed gesprek en natuurlijk bad ze ook met hem. Enkele uren later eindigde het leven van de buurman. Onze Eritrese zuster had de stem van God vernomen en gehoorzaamd. Het vluchtelingenprobleem heeft veel kanten. Ook deze kant.