De gast, mevrouw Meijer-Nijenhuis
Er hangen veel kaarten aan de muur bij mevrouw Meijer uit Drachten. Ze was onlangs jarig. 'Van harte gefeliciteerd, 90 jaar.'
Mevrouw Meijer, als kennismaking wil ik u vragen om iets over uzelf te vertellen
Ik ben in Den Haag opgegroeid. Toen op een dag kwam een meneer naast me zitten, het was 1 februari 1953, en die vertelde dat er duinen waren weggeslagen. Die man is later vaker naast me gaan zitten want dat is mijn man geworden. Toen we trouwden, hadden we geen huis, toen hebben we in een zomerhuisje gewoond, het hele huisje was 6x6 meter, geen elektrisch, alleen maar gas. De WC was buitenom en het vroor 22 graden, maar we waren intens gelukkig, je bent net getrouwd, wat geeft dat nou allemaal, prachtig. We hebben vijf kinderen gekregen, vier jongens en een meisje. Het was een tijd dat er weinig werk was voor mijn man, maar hij vond een baan bij Philips in Drachten. Daar kregen we meteen een mooi huis.
We hoorden toen bij de Gereformeerde Kerk. Maar het werd steeds meer humanistisch. Toen zijn we gaan zoeken en toen kwamen we bij dominee Jonkman en die preekte Jezus Christus en dien gekruisigd (1 Korinthe 2). Toen dacht ik: 'Ja, ik kom eindelijk thuis.' Ik ben nu sinds 1987 lid van de Christelijke Gereformeerde Kerk.
