Boeren met een C. Oftewel: christelijk boeren, kan dat? En zo ja, hoe gaat dat dan? We krijgen een kijkje in het boerenleven. Een interview met Anjo Bom uit Emmer-Compascuum, lid van CGK Emmen.

Kan je allereerst wat over jezelf en de boerderij vertellen?

Mijn naam is Anjo Bom en ik ben getrouwd met Janneke. We hebben vier kinderen gekregen. Eerst hebben we in Twente gewoond en geboerd in de buurtschap Ypelo, gemeente Wierden. In 2000 verhuisden we naar Drenthe om plaats te maken voor natuurontwikkeling. We hebben een melkveebedrijf in Emmer-Compascuum. Samen met onze twee zoons en onze schoondochter zitten we in een maatschap, we zijn een echt familiebedrijf. In totaal hebben we zo’n 370 melkkoeien en in Nieuw Weerdinge staat ons jongvee, ongeveer 200. Ook hebben we een zorgboerderij, die door onze schoondochter wordt gerund.

In 2017, bij het 125-jarig (voort)bestaan van de Christelijke Gereformeerde Kerken (vanaf nu CGK) in Nederland, is deze canon tot stand gekomen. Wat wilde je altijd al weten en wat mag je niet vergeten. Deze serie beoogt een enkel element uit te lichten. Kort en bondig.

Wist je dat . . . . .

- er in 1895 voor het eerst een Jaarboek verscheen en toen Jaarboekje werd genoemd?

Ik ben maar een simpele ziel, dus verwacht geen doorwrocht

theologisch verhaal. Overigens wordt ook zo’n verhaal

niet zelden door verschillende kanten en op verschillende wijze

becommentarieerd.

 Ineens was zij daar. Voor het raam van mijn studeerkamer. Een grote, dikke kruisspin. Druk doende met de zilveren draden uit haar lijf. Spinnend in haar web. Vol bewondering heb ik een tijdje naar die ijverige spin zitten kijken. Wat een bedrijvigheid. Wat een energie. Wat een vakmanschap. Natuurlijk, ik weet het... ook een spin moet de winter kunnen overleven. De volgende dag was het schouwspel nog veel mooier. Je begrijpt het al... het had die nacht gevroren en het spinrag was bedekt met het bevroren vocht uit de lucht. En toen kwam de ochtendzon op de witte rijp. Wat kan de natuur geweldig mooi zijn als je er oog voor hebt. Ik las over spinnen in het blad van Natuurmonumenten. Hoe fascinerend het vernuft is van hun vangmethoden. Dat gaat van een vermomming als bloemblaadje... tot het rondslingeren van een kleefdraad met een balletje eraan.