De Joodse feesten hebben ook christenen veel te zeggen. Het is een goed idee om de feesten in een eredienst te behandelen. Wat een feest voor jong en ouder kan dat op zondagmorgen worden. Een extra Israël-zondag zou zich daarvoor goed lenen. Een aanrader is om te beginnen met het Loofhuttenfeest en dan elk jaar een volgend feest.

Het Loofhuttenfeest

In oktober vieren de Joden acht dagen lang Soekot. Dat is de Hebreeuwse naam voor het Loofhuttenfeest. Het is een van de drie grote Joodse pelgrimsfeesten. Het is ook een oogstfeest. Mozes moest het van God instellen toen hij met het volk, na jaren door de woestijn onderweg geweest te zijn, bij de grens van het Beloofde Land kwam.

Aan de Noarder Stasjonsstrjitte in Zwaagwesteinde is een nieuw predikantsgezin neergestreken. Het zijn Bernd en Melinda Mussche met hun dochter Sifra die sinds drie weken in de pastorie wonen. Hoewel ze er nog maar kort wonen, voelen ze zich al erg op hun gemak. ‘We zitten hier wel op ons plekje’ geeft Melinda aan. Hoewel Friezen de naam hebben dat ze stug zouden zijn, is dat niet de ervaring van het nieuwe predikantsgezin. ‘Ik ging even een boodschapje doen, maar ik was ruim een uur van huis’ vertelt kandidaat Mussche. Onderweg kwam hij allerlei gemeenteleden tegen. Maar het zijn niet alleen de gemeenteleden die hen hartelijk ontvangen. Ook in het dorp Zwaagwesteinde zelf voelen ze zich welkom.

De eerste gemeente in Jeruzalem bleef groeien. Op een gegeven moment ontstond er een conflict tussen de Griekstaligen en de Hebreeuwssprekenden: De Grieks-sprekende weduwen zouden achtergesteld worden bij de Joodse weduwen. Daarom stelden de apostelen zeven mannen aan om speciaal deze groep bij te staan. Een van hen was Stefanus. Hij was een man ‘vol van genade en kracht’, hij verrichtte volgens Lukas, in Handelingen 6, grote tekenen en wonderen onder het volk.

Een groot deel van de wereld werd op 24 februari 2022 opgeschrikt door wat kenners als onvermijdelijk al zagen aankomen: de Russische invasie van Oekraïne. In de vroege ochtend van 24 februari 2022 vielen Russische troepen vanuit de Krim, Belarus en het oosten van Rusland buurland Oekraïne binnen. De wereld volgde de gebeurtenissen op de voet via satellietbeelden en na alle deskundige commentaren op coronagebied, werden we dagelijks bijgepraat door mannen en vrouwen die alles weten over oorlogvoering, tactieken en wapens. Veel Oekraïners, voor een groot deel vrouwen en kinderen, sloegen meteen op de vlucht en overstroomden de buurlanden. En zoals gelukkig altijd het geval is in dergelijke situaties: de hulpverlening kwam meteen op gang. Zowel particulieren als instanties kwamen meteen in actie om daadwerkelijk te helpen, met goederen, met opvang, met vervoer om te doen wat kan. Én, daar waar in andere gevallen de aandacht van de media en de wereld wat verslapt, blijft de situatie in Oekraïne actueel. De oorlog duurt voort, de Europese politiek houdt zich er steeds mee bezig en ook de hulpverlening blijft nodig.