De ogen van het Lam

Het boek Openbaring vertelt het verhaal van Gods doel om de wereld te verlossen door de zending van het Lam. Bovendien wil het boek kerken (en gelovigen) vormen en toerusten om deel te nemen aan Gods bevrijdend handelen. In dit artikel maak ik een reuzesprong en ga van hoofdstuk 1 naar hoofdstuk 5.

We zitten in de huiskamer van het Leger des Heils op Urk. Ze hebben daar, na het uitbreken van de oorlog in Israël, de deur opengezet voor bidders. Ik hoop dat meer kerken dat hebben gedaan. Elke avond zijn we ruim een half uur bij elkaar om ons hart uit te storten. Vanavond worden de foto’s van al de gegijzelden getoond. Onder elke foto staat de naam en de leeftijd vermeld. Een zwaar gevoel overvalt me. Weer al die namen. Weer al die vrouwen, weer al die mannen, weer al die kinderen. Peuters, tieners, bejaarden. Ze werden nog niet gedood, ze worden gegijzeld. Wat een doodsangst moeten zij en hun families doorstaan. Je durft amper over hun situatie na te denken. ‘Voorlopige overlevenden’ zijn het. Overlevenden van een pogrom. Een geweldsorgie. Een ‘feest’ van martelen, verminken, verkrachten en doden. Hoe bestaat het?

Vaak wordt er – in het bijzonder in samenkomsten van de kerk - benoemd dat de vrijheid in het rijke westen zo groot is en dat wij hier in Nederland zo bevoorrecht zijn om bij elkaar te mogen komen. Waar, wanneer en met wie we maar willen. Godsdienstvrijheid, vrijheid van meningsuiting, vrijheid om te demonstreren. Het zijn enkele van de verworven rechten die zeer belangrijk worden geacht in onze maatschappij.

Als iemand iets doet wat pure verspilling is van tijd of geld, omdat het niet wordt gewaardeerd, wordt deze uitdrukking wel gebruikt. Immers wat heeft een varken aan parels? Helemaal niets en dat doe je dus niet! Je gooit parels niet bij de varkens. Toch kan het maar zo gebeuren, dat iemand iets doet, dat onverhoopt niet wordt gewaardeerd. Een voorbeeld: 'Mijn goede raad was parels voor de zwijnen: ze deden alles toch op hun eigen manier.' Gevalletje jammer dan, hun probleem, zou je zeggen. Niet ernstig.