Linda Klein & Nynke Mare Talsma, Om nooit te vergeten. Samen lezen en praten over de dood. Ark Media: Amsterdam 2024, 32 p., €15,99, ISBN 9789033831003

In het vorige artikel hebben we gezien waar onze voorstellingen van de hel vandaan komen. In dit artikel willen we gaan kijken wat de Bijbel zegt over de hel.

In het Oude Testament lezen we niet zo veel over het hiernamaals. Gods beloften zijn nogal aards gericht, en sterven is de gang van iedereen (Gen. 3:19; 1 Kon. 2:1-2; Ps. 104:29; Pred. 3:19). God belooft vooral een lang leven (Gen. 15:15) in een beloofd land. Niet alleen Abraham wordt land beloofd (Gen. 15:7; 17:8), maar ook Jakob (28:13).

Ook in het boek Job lijkt een hiernamaals niet in zicht. Het boek eindigt met te zeggen dat Job stierf ‘oud en verzadigd van het leven’ (Job 42:17). Slechts een enkele uitverkoren sterveling werd in de hemel bij God opgenomen, zoals Henoch en Elia. Pas in de jongste delen van het Oude Testament breekt het besef van een hiernamaals door (Jes. 65, Dan. 12:2).

Dinsdag 12 november jl. was het dan zover: het begin van de eerste zittingsweek van de generale synode Rijnsburg-Nunspeet 2024-2025. Vier lange vergaderdagen staan gepland.

De kerkzaal van de Oenenburgkerk van Nunspeet is omgebouwd tot een mooie vergaderzaal. De tweeënvijftig afgevaardigden (dertien uit elke particuliere synode: zes predikanten, zes ouderlingen en één diaken) zijn allemaal aanwezig. Ook pre-adviseurs, mensen van de pers en natuurlijk de mensen van de Oenenburgkerk die iedereen voorzien van koffie en thee zijn aanwezig. Al met al een drukte van belang.

De voorzitter, ds. P.D.J. Buijs, opent de vergadering om 10.00 uur met een hartelijk welkom. We zingen eerst twee verzen uit Psalm 119. Na het lezen van Jakobus 1 en gebed houdt afgevaardigde br. Ad Heijstek een meditatie. We spreken daarover door in groepjes. Het is waardevol om als afgevaardigden van hart tot hart te spreken.

In dit tweede artikel wil ik komen tot een beoordeling van euthanasie vanuit christelijk medisch-ethisch gezichtspunt.

De Bijbel leert ons dat de mens is geschapen naar het beeld van God (Gen. 1:26; 9:6). Deze uitdrukking geeft in de eerste plaats aan dat de mens is geschapen in een persoonlijke relatie tot God en is geroepen om op aarde Gods vertegenwoordiger te zijn (Gen. 2:15).

Om dit te kunnen, is de mens begiftigd met bepaalde kwaliteiten of capaciteiten zoals taal, moreel besef, denkvermogen en creativiteit. Als Schepper is God ook Eigenaar en Heer over heel de schepping, ook over de mens, die zich voor zijn handelen tegenover God moet verantwoorden. Dat de mens naar het beeld van God is geschapen als man en als vrouw, houdt in dat de mens een relationeel schepsel is. Met andere woorden, de mens is een sociaal wezen, geschapen in relaties die een onvervangbaar deel van zijn bestaan vormen. In het menselijke bestaan is het lichamelijke bestaan ten volle opgenomen. De lichamelijke opstanding van de Here Jezus, die een garantie is van onze lichamelijk opstanding, bewijst hoe serieus God het lichaam neemt.