Brief aan de kerkenraden

Deputaten vertegenwoordiging hebben op maandag 15 september jl. de volgende brief geschreven aan de kerkenraden van ons kerkverband.

Meneer Jansen ligt in het ziekenhuis. Boven zijn bed hangt een prikbord vol met kaarten. ‘Meneer Jansen, hoe komt u aan al die mooie kaarten? Het zijn er zo veel,’ vraagt de verpleegkundige. ‘Die heb ik bijna allemaal van de kerk gekregen.’ Zo maar een voorbeeld uit de praktijk van een pastorale gemeente.

De gemeente is een gemeente van Jezus Christus. Dat is een hoge inzet. Het is een groot voorrecht dat wij tot die gemeente mogen behoren. Hierin wordt Gods verkiezing zichtbaar, zegt Paulus in Efeziërs 1: Hij heeft ons uitverkoren in Christus, voor de grondlegging der wereld, opdat wij zouden zijn heilig en onberispelijk voor Hem in de liefde (1:4).

Dit boekje kun je eigenlijk niet bespreken; je moet het pakken om de psalmen en gezangen die hier – nieuw berijmd – aan ons gegeven worden, te reciteren of, nog beter, zingen. Want daar zijn ze voor bedoeld. Psalmen en gezangen die op een nieuwe manier de oude woorden van de psalmen die Israël al zong en die Maria en Zacharias in hun lofzang op de lippen namen, deelden met Gods volk en zongen voor Gods volk. Om God te eren.

Soms krijg je een boek in handen waarvan je zegt: dat had ik eerder willen lezen. Dat geldt wat mij betreft helemaal van het boek dat werd geschreven door drs. M.A. Buitink-Heijblom. Zij snijdt een onderwerp aan waarmee niet alleen heel veel mensen te maken krijgen, maar waar ook heel wat pastors tegenaan lopen.