Afwijzing van euthanasie vraagt erom dat we met lijden en sterven omgaan op een wijze die niet wordt gekenmerkt door het medische beheersingstreven, maar waarin we ons inspannen om aan de behoeften van de stervende tegemoet te komen, zodat deze het leven tot het einde kan leven.

De situatie van terminale patiënten stelt onze samenleving voor de vraag of wij de mens zien als waardig en verzorgingswaardig, ook wanneer het leven nog slechts het tegendeel lijkt van het overheersende gezondheids- en gaafheidsideaal. Palliatieve zorg beantwoordt deze vraag ten principale positief, opzettelijke levensbeëindiging negatief.

 

Rauw, dat is de titel en de inhoud van dit boek. Het levensverhaal van de evangelist David de Vos is op een rauwe manier opgeschreven. Dat maakt dat er soms woorden in gebruikt worden die je even doen knipperen met je ogen. Maar het verhaal zelf is ook rauw. De auteur beschrijft het levensverhaal van David de Vos met al zijn hoogte- en dieptepunten. Het is een persoonlijk verhaal over gepest worden, geloven in een seculiere en tegelijk sterk charismatische context, over depressie en twijfel en over roeping.

‘De dominee die trends spot en de toekomstonderzoeker die zin geeft.’ Zo omschrijven de auteurs wie zij zijn. De een gelovig christen, de ander zoals zij zelf zegt ‘mild-agnostisch’.
Wat hen beiden raakt is de hedendaagse wereld waarin de tijdgeest vol chaos, duisternis, wanhoop, polarisatie en andere narigheid is.

Commentaar

  • Hulpverlening of het geweten sussen 2025-02-01 08:42:27

    Ik hoorde het verhaal in Mozambique, in de jaren dat we daar woonden. Er kwam een groep medici en...

  • Oorlogsverleden 2025-01-17 18:49:37

    Sinds kort is het mogelijk om het oorlogsverleden van Nederlanders via de website...

  • Opgaan, blinken en verzinken 2024-12-20 15:38:18

    Het is december 2024 en er ligt al heel wat geschiedenis achter ons. Zo’n tweeduizend jaar sinds...

  • Dochters van Pakistan 2024-12-06 18:48:02

    Sinds kort woont onze jongste zoon met zijn vrouw en drie kinderen weer op Urk. Acht jaar lang...