Op 7 maart 2025 overleed in de leeftijd van 91 jaar ds Wiendelt Steenbergen. Geboren in Zwolle en overleden in Zwolle, waar hij sinds zijn emeritaat in 1999 woonde. Op de aankondiging van overlijden hebben zijn kinderen geschreven: "Wie in de beschutting van de Allerhoogste woont en overnacht in de schaduw van de Ontzagwekkende, zegt tegen de HEER: ‘Mijn toevlucht, mijn vesting, mijn God, op U vertrouw ik' (Ps. 91).

Ontredderd, uit het veld geslagen. Dat zijn ze, de leerlingen van Jezus. Van het Paasfeest in Jeruzalem hebben ze dit jaar niets meegekregen. Wat wil je ook, hun Meester is … gekruisigd, gestorven en begraven.

O ja, sommigen van hen waren er nog bij toen een zekere Josef uit Arimatea en Nicodemus nog snel – voor het begin van de grote sabbat – het lichaam van rabbi Jezus in een graf hebben gelegd.

In de kamer hing een doodse stilte.

De jonge vrouw aan het voeteneind van het bed keek naar het vertrouwde gezicht dat bleek op het kussen lag. Soms hield ze haar eigen adem in als het te lang stil bleef in het bed. Het lichaam vocht nog, maar haar geest was al bezig afscheid te nemen. Af en toe keerde die weer terug en dan mompelde de vrouw een paar woorden. Handen zochten naar steun en houvast, maar vielen even later machteloos neer. Haar tong streek over de drooggevallen lippen.

Tja, van wie? Jezus natuurlijk, maar daar kom ik zo op.

Jaarlijks wast de paus in Rome op Witte Donderdag de voeten van een twaalftal mensen. Meestal zijn het gedetineerden. Als een goed bedoeld gebaar van nederigheid. Om eerlijk te zijn krijg ik daar altijd de kriebels van waanneer ik die ‘vertoning’ op tv zie. Ik denk dan: wanneer gaat hij daar nou naast zitten en laat hij zijn voeten wassen. Nee, dan Peter Scheele. Jaren geleden ging hij midden op de markt staan met een wasteiltje en een stoel en vroeg hij voorbijgangers of hij ze de voeten mocht wassen. Soms mocht dat en dan kon hij tegelijk over Jezus vertellen. Durf dat maar eens…