Psalm 72 en een paradijselijke oase
In het Nieuwe Testament lezen we een aantal benamingen of typeringen van de kerk, de christelijke gemeente.
Paulus heeft het over ‘het huisgezin van God’ en ‘het volk van God’ of ‘Gods bouwwerk’. Petrus noemt het ‘Gods kudde’.
In de lijn van Psalm 72 noem ik de kerk ‘de paradijselijke oase’, een dubbele benaming voor dezelfde situatie zal later op de nieuwe aarde blijken, maar nu helaas nog niet. Er is werk te doen.
Bethlehem
Wanneer je iemand vraagt enkele Bijbelse plaatsnamen te noemen, is de kans groot dat naast Jeruzalem ook Bethlehem een plaats krijgt in het rijtje. En wie de kans krijgt Israël te bezoeken zal toch ook graag Bethlehem bezoeken. Immers: het is de plaats waar onze Heer Jezus Christus is geboren. Bethlehem kent dan ook verschillende toeristische attracties rond de geboorte van Christus. Er zijn verschillende kerken en kathedralen, die rond het leven van het kind Jezus zijn gebouwd.
Als de naam Dietrich Bonhoeffer genoemd wordt, hebben we het over een man die tot de verbeelding spreekt en die ook aanspreekt. Tot op de dag van vandaag, en -bijna zou ik zeggen- alleen nog maar meer in deze tijd, spreekt zijn levensgeschiedenis en vooral ook zijn actieve betrokkenheid bij het kerkelijk leven van de jaren vlak voor en tijdens de tweede wereldoorlog talloos veel mensen aan. De manier waarop hij, in zijn theologisch denken, en ook in zijn praktische inzet in de kerkelijke ontwikkelingen van zijn dagen, roept respect op. Tegen de stroom van het nationaalsocialistische denken dat van overheidswege niet alleen de samenleving maar ook het hele kerkelijke gebeuren binnendrong en daar alles bepaalde in, vertolkte Bonhoeffer, samen met een aantal anderen, een helder en radicaal christelijk geluid, dat hij rechtstreeks aan de Bijbel ontleende.
Inleiding.
In de afgelopen periode hebben wij stil gestaan bij verschillende onderwerpen die op de komende Generale Synode zullen worden besproken. Wij begonnen deze serie artikelen met een analyse over de verschillende vormen van kerkbestuur. De kerk heeft, zo stelde de wetgever, een grote vrijheid van ‘self – government’, dat wil zeggen inrichting en bestuur van het kerkgenootschap. In ons kerkverband werken wij vanuit het zgn. presbyteriaal – synodaal stelsel. Binnen dit stelsel zijn er naast een (of meerdere) predikant(en), ouderlingen en diakenen actief die elk een eigen taak en verantwoordelijkheid hebben, en samen de kerkenraad vormen.
In de stille week wordt in verschillende kerken bewust toegeleefd naar Goede Vrijdag en Pasen door vespers te houden. Korte diensten met Schriftlezing, meditatie, gebed, zang en een gedicht. Op deze pagina’s kunt u deze stille week mee beleven.
Er wordt in dit artikel gebruik gemaakt van het materiaal dat geschreven is door ds. Jan Kronenberg (1952 - 2023), uiteraard met instemming van de familie. U leest hieronder (een gedeelte van) het project dat in 2013 voor het eerst verscheen: Passie met Petrus.
Petrus
Deze stille week ontmoeten we Petrus, een mens met passie. Niet omdat het om hem gaat, maar wel omdat we in de ontmoetingen met Petrus veel kunnen leren over ons eigen geloof en vooral over Jezus. Want via Petrus zullen we altijd weer opnieuw ons geloof op Jezus richten. Hij is het op Wie wij mogen bouwen. Zijn lijden, zijn sterven en zijn opstanding uit de dood vormen het fundament voor ons geloofsleven.
