Wie leest hoe de evangeliën over Pasen schrijven ziet meteen dat de opstanding van Jezus anders is dan die van de jongen uit Naïn, de dochter van Jaïrus en Lazarus. Die kwamen ‘terug’ in dit leven, en ze zijn ook vroeg of laat weer gestorven. Maar de opstanding van Christus slaat bij wijze van spreken een gat in muur van de dood. Hij staat op in Gods nieuwe wereld. Hij is de ‘eersteling’ van al diegenen die in en met Hem sterven en opstaan.
Wat houdt dat in voor ons leven in deze wereld? Leven christenen bij wijze van spreken met hun hoofd in de wolken? Interesseert deze aarde hen niet meer? Komt het er ook niet zo op aan hoe we leven? Wat is de betekenis van de opstanding van Christus voor deze vragen?