Langzaam druppelen de mensen de kerkzaal binnen. Het grote koor had de kelen al losgezongen. Nog even, en dan zouden ze het grote podium vullen. Zachte muziek rolt door de kerkzaal. Dan worden we welkom geheten. Een jonge vrouw blikt zelfverzekerd de kerkzaal in. Als al die stemmen, soms los van elkaar, dan weer samensmeltend, zich verenigen, dan gebeurt er wat. Ze weet het.
Het oude Midden-Oosten bestond uit diverse culturen. Elke cultuur had zijn eigen godsdienst, tradities en gewoonten. Te midden daarvan ontstond het volk Israël. Toen het volk in ballingschap in Babel verkeerde ontwaakte het Jodendom. Daarmee ontstond eveneens een bijzonder rijke traditie van uitleg van de vijf boeken van Mozes.
De hoofdzonden hebzucht en gulzigheid kun je zien als twee kanten van één probleem: gebrek aan zelfbeheersing, niet meer weten van een verantwoorde maat. Als we iets heel moois hebben beleefd en het is voorbij, zeggen we wel: ik val in een gat! Dat is een terecht waarneming. Op de een of andere manier hoort dat ‘gat’ bij het leven hier op aarde.
Wij zijn door God gemaakt als aardbewoners en daar moeten we onze plek innemen, met twee benen op de grond. Maar tegelijk ervaren we dat alles iets voorlopigs heeft. En van tijd tot tijd doet zich dat gelden. Augustinus zei het zo: Ons hart blijft onrustig totdat het rust vindt in God. Hebzucht is een poging dat gat toch zelf te vullen. Gulzigheid is een manier om dat gat te overschreeuwen door obsessief te ‘genieten’.
‘Ik heb nog nooit een christen ontmoet die vriendelijk tegen mij was.’ Die woorden hoorde de Amerikaanse bijbelwetenschapper en schrijver Preston Sprinkle vaak toen hij in gesprek ging met transgender personen. Voor hem was het de reden een boek te schrijven over transgender zijn. Hij achtte het hoog tijd voor de kerk zich te bezinnen op dit vraagstuk.
Steeds vaker horen we over transgender personen. In het vorige artikel is daarover het een en ander gezegd. Er zijn allerlei ontwikkelingen met betrekking tot genderproblematiek. Zonder meer hangen die ontwikkelingen samen met een mensbeeld dat de laatste decennia overheersend is geworden in het onze samenleving.
Deze ontwikkelingen ten aanzien van gender en de achterliggende visie daarop komen voort uit het postmoderne denken. Dit denken is met name sinds de jaren zestig van de vorige eeuw het maatschappelijke klimaat gaan overheersen, ook al liggen de wortels veel dieper in de geschiedenis.
