Boekbespreking: Bidden voor volwassen kinderen
Lale Güll is in de literaire wereld bejubeld om haar boeken Ik ga leven en Ik ben vrij. Ze won in no-time de publieksprijs. Zij beschrijft in haar boeken de geloofscultuur waarin zij is opgegroeid, en de reden waarom ze er is uitgestapt. Omdat dat net zo goed met kinderen uit christelijke gezinnen gebeurt, wilde ik deze boeken lezen en als spiegel gebruiken. Hoe kijken mijn kinderen terug op hun opvoeding? En hoe staan zij nu in het leven? Twee keer ben ik begonnen in Ik ga leven, maar beide keren ben ik gestopt. Güll schrijft zo respectloos en met minachting over met name haar ouders, die ze haar ‘verwekkers’ noemt, dat ik het niet verdraag. In bepaald opzicht jammer, want ik ben wel geïnteresseerd in haar verhaal en heb ik ook zeker begrip voor haar boosheid. Hoe ze ertoe is gekomen om te stellen dat ze nu pas gaat leven en vrij is, blijkt wel uit de situatie waarin ze nu verkeert. Haar moeder heeft haar verstoten en ze wordt bedreigd door een deel van de moslimgemeenschap.







