Op een maandagmiddag sta ik bij collega Egas voor de deur. Ik heb een afspraak met hem gemaakt. In een eerder gesprek heeft hij eens laten vallen dat hij sinds een aantal jaren de eigenaar is van een christelijke boekwinkel in Damwoude. Is dit een teken dat nu ook in het gemoedelijke noorden van ons land de koopman het wint van de dominee?

We voeren ons gesprek in de woonkamer van de familie Egas. Mevrouw Egas is er namelijk ook bij. Zij heeft binnen de organisatie van de boekwinkel een grote rol.

Zeshonderd jaar geleden bracht Thomas Kempis vier deeltjes van zijn persoonlijk geestelijk handboek naar klooster Windesheim bij Zwolle om te worden overgeschreven. Deze deeltjes samen zouden het meest vertaalde en verspreide boek na de Bijbel worden.

Namens de roepende kerk van NCGK Veendam/Wildervank opent H. Steenbergen met het lezen van Psalm 46 en met gebed. Daarna geeft hij de leiding van de vergadering over aan de voorzitter van vanavond, ds. A. Veuger.

We beginnen deze vergadering met een presentatie van ds. M. Visser over het dovenpastoraat. Hij vertelt over de werkzaamheden van de dovenpastors en het belang van dit werk wordt onderstreept.

Vier keer per jaar organiseert het Interkerkelijk Dovenpastoraat een Jongerendienst in Nederlandse Gebarentaal. Onlangs was ik zelf weer aan de beurt. In zo’n dienst laat ik mijn stem weg en doe alles in Nederlandse Gebarentaal. Waarom? Omdat veel dove jongeren die taal als moedertaal hebben.

Een dienst leiden kan ook met stem en ‘ondersteunende gebaren’. Die gebaren ondersteunen dan het gesproken Nederlands. Vooral oude(re) doven zijn daarmee vertrouwd. Waarom? Omdat zij vroeger op de dovenscholen geen gebaren mochten gebruiken. Zij moesten het gewone Nederlands leren door middel van spraakafzien. Een pittige klus!