Tish Warren schreef een nieuw boek: Advent. Een tijd van hoop. Toen ik het oppakte om het wat door te bladeren, bleef ik er meteen in lezen. Wat ze opschrijft pakt meteen, want wat betekent het eigenlijk dat we in de kerk advent vieren?

In een vijftal hoofdstukken bespreekt Warren waar het bij advent om gaat. Ze maakt duidelijk dat er heel wat meer over advent te zeggen valt dan dat we denken aan de donkere dagen voor Kerst. In die donkere dagen wordt in de wereld met alle macht geprobeerd vooral gezelligheid te creëren. Het gaat vaak over het kindje Jezus op een manier die aan wat de Bijbel vertelt voorbijgaat.

In de maand augustus van dit jaar reisde ik, samen met twee studenten van de Theologische Universiteit, Arjan Smit en Jan Willem Klaassen, naar Indonesië. Daar brachten we onder andere een bezoek aan het International Reformed Evangelical Seminary, en werden we meegenomen naar Ambon om daar deel te nemen aan een gospel rally. Het was een indrukwekkende reis.

Het internationale gereformeerd-evangelische seminarie in Jakarta waarmee de Theologische Universiteit in Apeldoorn contact onderhoudt, is zonder meer een indrukwekkend instituut. Het is dat niet alleen als het gaat om het imposante gebouw waarin het gehuisvest is, maar ook en vooral door alles wat er gebeurt.

Dr. Maarten Klaassen bespreekt in zijn boek Gods goede orde allerlei zaken over gender, huwelijk, seksualiteit en gezin, en doet dat in het licht van de schepping. In het vorige artikel hierover zijn al enkele zaken genoemd. Hier en daar roept zijn boek tegenspraak op.  

Zo geeft Klaassen aan dat de vrouw meer schuld heeft aan de zondeval dan de man: juist zij heeft van de boom gegeten. Achter het woord ‘vrouw’ plaatst hij een uitroepteken. Hij onderstreept dit nog eens door te stellen dat zij eigenmachtig handelde.

Klaassen geeft als verklaring dat de slang via haar Gods goede orde wilde omkeren. Adam had de leiding, maar de slang maakt de vrouw tot leidinggevende. Dit is een gedachte die gedurende de gehele geschiedenis steeds weer opdook: de vrouw als invalspoort voor het kwaad. Dergelijke gedachten zijn steeds gebruikt om aan te geven dat qua gezag de vrouw een lagere positie bekleedt dan de man. Deze gedachten doen echter geen recht aan het gegeven dat ‘de eerste mens’ als vertegenwoordiger van heel de mensheid heeft gezondigd.

Verder is over het hoofd-zijn van de man en over de onderlinge verhouding tussen man en vrouw volgens de Schrift veel meer te zeggen dan dit boek doet. De zaken liggen toch echt iets ingewikkelder.

Veel mensen menen tegenwoordig dat er geen hel bestaat, maar dat de hel iets is van de middeleeuwen. ‘God is niet een god die mensen straft in een eeuwig vuur,’ zo horen we dan. Toch spreekt de Bijbel daar wel over. Hoe moeten we die teksten verstaan?

In drie artikelen komen de volgende vragen aan de orde: Waar komen onze voorstellingen van de hel vandaan?; Wat zegt de Bijbel over de hel?; en: Is de hel eeuwig?