In drie artikelen leest u over Gods handelingen met Wiebe en Simone van
der Heide (-Poen) die vanuit Nederland naar een sloppenwijk in
Zuid-Afrika zijn gegaan om daar dienstbaar te zijn aan de taak die God
hen op het hart heeft gelegd. De eerste twee artikelen zijn geschreven
door Wiebe en het derde artikel is geschreven door Simone.
God gaat een weg met ieder mens. Vaak realiseren wij ons dit niet eens.
En zo was het met mij ook. Ik begon mij dit pas te realiseren toen ik in
Nieuw Zeeland God vroeg voor een doel voor mijn leven. Ik ben
opgegroeid op een veehouderijbedrijf, mijn ouders hadden 9 kinderen van
wie ik de derde was. Wij gingen elke zondag twee keer naar de kerk,
hadden catechisatie en jeugdvereniging. We waren een fijn gezin waar we
met elkaar in veiligheid woonden met christelijke normen en waarden. Ik
wist altijd dat God werkelijkheid was, maar wist niet wat ik met dat
feit in mijn dagelijks leven moest doen.
Op mijn 21-ste ging ik voor anderhalf jaar in Canada werken in de
tuinbouw. Terug in Nederland wilde ik weer weg en ging voor 8 maanden
naar Nieuw Zeeland. Ik woonde en werkte daar op een boerderij van een
weduwe. Ik had het naar m?n zin en wilde niet terug naar Nederland. Die
gedachte beangstigde me.
Lees meer: Wees een vader (1)
Ds. A.C. Uitslag sprak voor de bezinningskring in de classis Leeuwarden
over het onderwerp: Thuis in de wereld?
Er is in de gereformeerde gezindte veel wereldgelijkvormigheid. We gaan
wel naar de kerk, maar na de zondag wacht ons het volle leven en wat is
er dan nog te zien van het onderscheid tussen een leven naar Gods
geboden en een leven naar het schema van deze wereld?
Bijbelse lijnen
God heeft ons goed en naar Zijn evenbeeld geschapen, ja alles was zeer
goed. Maar al spoedig kwam de zondeval en zijn we als wereldburgers
vloekwaardig voor God geworden. We zijn en denken werelds, wij leven in
deze wereld en voelen ons erin thuis. Ons hart trekt ons naar de dingen
van deze wereld, we zijn eraan gehecht.
Isra?l was een heilig volk, er was onderscheid tussen hen en de andere
volken van deze wereld. Abram werd weggeroepen uit Ur en kreeg de
belofte dat zijn nageslacht het verkoren volk van de Heere zou zijn. In
Egypte woonde het volk al in een afgezonderd deel van het land, het
mocht zich niet vermengen met de Egyptenaren.
Lees meer: Thuis in de wereld?
Waaruit bestaat het 'lidmaatschap' van de CGK concreet? We maken per
gemeentelid geld over naar de GS (soort contributie?) maar wat krijgt
onze gemeente daarvoor terug? Zou onze - maar eigenlijk iedere -
gemeente zelfstandig kunnen bestaan zonder lid te zijn van het
kerkverband?
Deze vraag kreeg ik naar aanleiding van de samenwerking met de NGK. Als
de NGK vrouwelijke ambtsdragers krijgt, mogen die dan ook meedoen in
onze gezamenlijke diensten?
Er komen steeds meer vragen over het kerkverband en over de kerkorde,
zowel in de plaatselijke gemeenten als in de classis. Iemand merkte
tijdens de kerkenraadsvergadering op: ?met de kerkorde kan ik niet meer
uit de voeten; daarmee wordt alles dood gemaakt?.
Van een collega kreeg ik op het eerste artikel (KvhN, 15 januari 2010)
een reactie dat hierover nog wel wat meer te vertellen zou zijn. Hij
schrijft: ?Wat is dat voor een wereldse redenering: wat krijgt onze
gemeente daarvoor terug? Alsof het daar alleen om gaat, net als bij de
ANWB bijvoorbeeld: ik betaal m'n contributie om er bij gelegenheid van
te profiteren... Zou die vraagsteller niet weten dat uit het geld (dat
hij m.i. ten onrechte als contributie betitelt) dingen bekostigd worden
die n?dig zijn, maar die een plaatselijke gemeente niet alleen aan kan
en die we daarom s?men doen? Denk aan de zending! En ook aan de
Theologische Universiteit van Apeldoorn - waar de plaatselijke gemeenten
dan trouwens wel degelijk de vruchten van plukken. En wat ben ik als
emeritus blij dat er een landelijke kas is waaruit voor het
levensonderhoud van mijn vrouw en mij gezorgd wordt.?
Lees meer: Structuur van het kerkverband (II)
De laatste jaren worden veel christelijke romans van Amerikaanse
schrijfsters vertaald. De meeste van hen schrijven series. Zo ook Tamera
Alexander. Zij schreef de Fountain Creek Kronieken. Dat zijn drie
romans die spelen in de negentiende eeuw. In 2009 verschenen de delen 1
en 2 uit deze serie in het Nederlands. De titels ervan luidden: Ontvlamd
en Onthuld. Van deze romans is intussen al een tweede druk verschenen,
een teken dat ze in de smaak vallen bij het Nederlandse lezerspubliek,
volgens mij vooral bij lezeressen.
Het derde deel, met de titel, Onthouden, verscheen in 2010 in een
Nederlandse vertaling. De vertaling van deze romans is van Margriet
Visser-Slofstra. Ze zijn uitgegeven door Van Wij-nen in Franeker voor de
prijs van ? 19,95 per stuk.
Ontvlamd gaat over Larson en Kathryn Jennings. Hij heeft een boerderij,
zij komt uit de stad en is van goede afkomst. Ondanks dit verschil
houden ze veel van elkaar. Ze trouwen en zijn gelukkig. Voor haar is het
geloof in God belangrijker dan voor hem. Verder heeft hij een
in-grijpende jeugdervaring die het hem moeilijk maakt zich open naar
zijn vrouw te uiten. Ook gaat het met de boerderij niet goed.
Vlak voor kerst vertrekt hij heimelijk omdat hij hoopt een contract te
kunnen afsluiten waar-door de bedrijfsresultaten zullen verbeteren. Hij
komt echter in een sneeuwstorm terecht en in een hut. Die wordt door
iemand die hem vijandig gezind is in brand gestoken. Hij loopt zeer
ernstige brandwonden op, maar overleeft. Iedereen in de omgeving is er
echter van overtuigd dat hij is omgekomen. Op een dag zegt men tegen
zijn vrouw dat zijn lichaam is gevonden. Hij wordt dan begraven.
Lees meer: Fountain Creek Kronieken
De laatste vijand, die onttroond wordt, is de dood - 1 Korinte 15:26
1 Korinte 15:26 lijkt een eenvoudige tekst. Ik dacht altijd dat ik hem
begreep. Dikwijls ge-bruikte ik (een deel van) de tekst als iemand
overleden was. De dood is een vijand. Wie ge-looft, mag weten van
vergeving en leven. Maar wie gelooft, krijgt ook met de dood te maken.
Het is bijna altijd een vreselijke vijand die ons belaagt en verslaat.
Gelukkig is dat niet het enige dat gezegd kan worden.
Wie gelooft, heeft ook een Vriend, Jezus Christus. Hij heeft zijn leven
gegeven voor zijn vrienden. Hij is de opstanding en het leven. Van dat
evangelie legt 1 Kor. 15 getuigenis af. Wie in Jezus gelooft, zal leven,
ook al is hij gestorven (Joh. 11:26). Maar wie geloven krijgen ook te
maken met de dood, die vijand. Hij is de laatste vijand.
Dat waren mijn meditatieve gedachten bij 1 Kor. 15:26. Tot ik begreep
dat Paulus in deze tekst een ander aspect naar voren brengt. Hij heeft
het in dit gedeelte over Jezus? koningschap. Dat Jezus Koning is, is in
zijn opstanding in volle glorie openbaar gekomen. Als Christus komt,
draagt Hij het koningschap over aan God, de Vader. Dan komt er
definitief een einde aan alle machten die vijand van God zijn.
In 1 Kor. 15:25 vat Paulus dat nog eens samen: Hij moet als Koning
heersen totdat Hij al zijn vijanden onder zijn voeten gelegd heeft.
Paulus heeft het hier dus over de vijanden van God. Als vervolg daarop
schrijft hij dat de dood de laatste vijand is die zal worden onttroond.
Lees meer: De dood is de laatste vijand
In drie artikelen leest u over Gods handelingen met Wiebe en Simone van
der Heide (-Poen) die vanuit Nederland naar een sloppenwijk in
Zuid-Afrika zijn gegaan om daar dienstbaar te zijn aan de taak die God
hen op het hart heeft gelegd. De eerste twee artikelen zijn geschreven
door Wiebe en het derde artikel is geschreven door Simone. 
Waaruit bestaat het 'lidmaatschap' van de CGK concreet? We maken per
gemeentelid geld over naar de GS (soort contributie?) maar wat krijgt
onze gemeente daarvoor terug? Zou onze - maar eigenlijk iedere -
gemeente zelfstandig kunnen bestaan zonder lid te zijn van het
kerkverband? 
De laatste jaren worden veel christelijke romans van Amerikaanse
schrijfsters vertaald. De meeste van hen schrijven series. Zo ook Tamera
Alexander. Zij schreef de Fountain Creek Kronieken. Dat zijn drie
romans die spelen in de negentiende eeuw. In 2009 verschenen de delen 1
en 2 uit deze serie in het Nederlands. De titels ervan luidden: Ontvlamd
en Onthuld. Van deze romans is intussen al een tweede druk verschenen,
een teken dat ze in de smaak vallen bij het Nederlandse lezerspubliek,
volgens mij vooral bij lezeressen. 
De laatste vijand, die onttroond wordt, is de dood - 1 Korinte 15:26