In het voorjaar van 2009 belegde de predikantenvereniging van onze
kerken een conferentie onder het thema ?Verandert de genade?? Die vraag
heeft een dubbele lading: ?verandert er iets in de genade zelf? en
?worden mensen veranderd wanneer ze genade leren kennen?.
Mij werd gevraagd met een causerie over dit onderwerp de conferentie af
te sluiten. De bedoeling was dat ik een poging zou doen om in het licht
van de geschiedenis van onze kerken, voorzover ik die zelf had
meegemaakt, een antwoord op die vraag te geven.
Vervolgens vroeg de redactie van het Kerkblad mij de inhoud van mijn
verhaal in een paar artikelen weer te geven voor de lezers van dit blad.
Het bestuur van de predikantenvereniging stond met zijn keuze voor dit
onderwerp midden in de actualiteit. Om dat te illustreren en tegelijk
te laten zien dat wat hier aan de orde is, niet alleen onze kerken
raakt, citeer ik het blad ?Nader bekeken? dat verschijnt in de
Gereformeerde Kerken vrijgemaakt. Dit voorjaar schreef ds. H.J.C.C.J.
Wilschut: ?Het is niet te ontkennen dat de GKv zich in een
identiteitscrisis bevinden. Waarin heel wat gezegd en beweerd wordt
waarbij je je als confessioneel-gereformeerd kerkmens vreemd voelt in
eigen kerkhuis. Je ontmoet soms een schrijnend gebrek aan besef van
Gods heiligheid en van eigen zonde en schuld. Preek er niet teveel
over, geheid word je anders voor somber en vreugdeloos uitgemaakt. Zeg
liever dat God mij accepteert?Over goedkope genade gesproken! Steeds
meer raak ik er van overtuigd, dat het evangelisch-charismatisch denken
haaks staat op het bijbels-gereformeerd belijden. Weten wij nog wat genade is?
Lees meer: Verandert de genade? (1)
We zien het steeds vaker. Groepen ouderen of jongeren die, meestal in
de zomermaanden, voor een aantal weken naar de armere plaatsen in deze
wereld gaan om daar een diaconale taak te verrichten.
Vaak zijn er in de thuisgemeente al maanden vele acties gevoerd om de
financi?n rond te krijgen. Er is een website waarin dagelijks verslag
wordt gedaan van het project en, niet te vergeten, een biddend
thuisfront. De komende weken zullen we in het kerkblad een aantal
artikelen plaatsen van mensen die op deze manier een deel van hun
vakantie aan het diaconaat hebben besteed.
Het eerste artikel werd geschreven door Henk Bergman. Hij ging met een groep mensen naar een township bij Kriel in Zuid Afrika.
Enkele weken geleden werd ik benaderd door de redactie van het Kerkblad
voor het Noorden met de vraag, of ik mijn ervaring wilde delen met
betrekking tot een project in Zuid Afrika.
Ongeveer zes jaar geleden was ik een bijkeuken aan het bouwen in
Drachten. Wat doe je dan als je ingegeven krijgt om een project te gaan
doen in Zuid Afrika? Ga je dan die gedachtegang opzij zetten en denken:
dat is niets voor mij? Of wil je je laten gebruiken?
Het was mij wel bekend, dat er ooit eens een fundering ergens in een
township was aangebracht op z?n Zuid Afrikaans, om daar ooit nog eens
wat mee te doen. Dat ergens lag ongeveer 150 km ten westen van
Johannesburg, dichtbij Kriel.
Lees meer: Project in Zuid Afrika
?Om het hart van jongeren!? Met deze woorden geven we weer wat de diepste drijfveer van het Landelijk Contact Jeugdwerk (LCJ) is. Kees van Vianen, bureaumanager van het LCJ: ?Meer en meer wordt het LCJ op plaatselijk niveau uitgenodigd voor advisering en toerusting. We gaan dus meer het land in met ons aanbod.?
Was er vanaf 1984 met name aandacht voor de kerkjeugd die aangesloten was bij jeugdclubs en (vanaf 2007) zondagsscholen, vanaf nu denken we breder en ondersteunen we veel meer het plaatselijk jeugdwerk, waarbij we oog en hart hebben voor alle jongeren. Als ??n van de jongerenorganisaties binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken wil het LCJ er zijn voor alle jongeren van de gemeenten tussen 0 en 27 jaar. Hierbij laat het LCJ zich leiden door de Bijbel als het onfeilbare Woord van God en de daarop gegronde belijdenisgeschriften. Heerlijk oud, maar ook prachtig nieuw! Met een hart voor jongeren!
Alle activiteiten van het LCJ worden georganiseerd voor, en vaak ook samen met, jongeren. Hiervoor ontwikkelen we leeftijdsgericht materiaal. Dit najaar houden we opnieuw kadervormingavonden voor alle leidinggevenden en organiseerden we een jeugdappel voor 16+ jongeren. De Bijbelstudieconferenties voor 23+ en 16+ zijn volgeboekt en er staat in december een extra Kruispuntconferentie over huwelijk en gezinsvorming op de agenda. In Middelharnis ?loopt? in deze periode de cursus vertellen voor leidinggevenden van zondagsscholen en kinderclubs; die hopen we begin volgend jaar in Dordrecht te starten. Een overzicht van alle activiteiten en materialen is te vinden op de website, www.lcj.nl.
De plantenveredeling in Nederland staat in vergelijking met het
buitenland op een heel hoog niveau. Nederlandse veredelingsbedrijven en
zaadvermeerderingsbedrijven zijn wereldbe-roemd en ook over de hele
wereld actief. De veredelingsbedrijven staan voortdurend voor nieuwe
uitdagingen, de landbouwsector heeft behoefte aan nieuwe rassen die
bijvoorbeeld een hogere opbrengst hebben of resistent zijn tegen
bepaalde ziekten waardoor er geen of minder chemische
bestrijdingsmiddelen hoeven te worden gebruikt.
Het ontwikkelen van deze nieuwe rassen kan zowel door het klassieke
kruisen als door gene-tische modificatie. Maar voor beide technieken is
het belangrijk dat er voldoende genetische variatie is. En om deze
genetische variatie te waarborgen heeft de internationale
veredelings-sector op Spitsbergen een genenbank ingericht, waar bij
lage temperaturen van heel veel ver-schillende gewassen verschillende
rassen worden bewaard. Het bouwen, inrichten en beheren van deze
genenbank kost veel geld, maar omdat genetische variatie erg belangrijk
is en de biodiversiteit wereldwijd ernstig terugloopt, heeft men er
zoveel geld voor over. Voor het in stand houden van soorten en het
verder ontwikkelen van rassen is genetische diversiteit van
levensbelang!
Diversiteit in de kerk
Maar wat in de landbouwsector geldt, geldt dat ook in de kerk? Is het
in de kerk ook zo dat diversiteit van levensbelang is? Ik denk dat de
meeste mensen deze vraag in eerste instantie met ?nee? zullen
beantwoorden. Diversiteit in de kerk, is zeker niet van levensbelang.
Nee, het wordt eerder als lastig en misschien wel als bedreigend
ervaren.
Lees meer: Plantenveredeling
De meeste gemeenten zijn niet anders gewend dan het Heilig Avondmaal te
vieren door gezamenlijk het brood te eten en de wijn te drinken uit ??n
of meer grote bekers. De bekers gaan van hand tot hand de kerk door, of
worden aan tafel aan elkaar doorgegeven. Met het oog op de hygi?ne is
de vraag gerechtvaardigd of het niet beter is om over te stappen op
kleine bekertjes.
Ongeveer honderd jaar geleden gingen er voor het eerst stemmen op om
niet meer uit de gezamenlijke beker te drinken om hygi?nische redenen.
Het zou beter zijn om over te stappen op kleine bekertjes. In veel
gemeenten is daar nooit gehoor aan gegeven. Maar er zijn broeders en
zusters die zich zorgen maken en vrezen dat zij medegemeenteleden
besmetten met hun eigen ziektekiemen of dat zij zelf besmet worden door
andere gemeenteleden. Momenteel met de dreiging van de Mexicaanse griep
wordt het tijd stil te staan bij de vraag of de gemeente over zou
moeten stappen op het gebruiken van kleine bekertjes.
Maatschappelijke verantwoordelijkheid
De kerk staat midden in de maatschappij en heeft daardoor ook een
maatschappelijke verantwoordelijkheid. Als het maar enigszins mogelijk
is bij te dragen aan een beperking van het besmettingsgevaar van
bijvoorbeeld de Mexicaanse griep, zou dat zeker niet achterwege gelaten
moeten worden. Deze maatschappelijke verantwoordelijkheid moet
uiteraard wel afgezet worden tegen de eigen, kerkelijke, principes.
Daarom is het van groot belang om te onderzoeken of het gebruik van
kleine bekertjes afbreuk zou doen aan het gezamenlijk vieren van het
Heilig Avondmaal.
Lees meer: De grote beker of de kleintjes?
In het voorjaar van 2009 belegde de predikantenvereniging van onze
kerken een conferentie onder het thema ?Verandert de genade?? Die vraag
heeft een dubbele lading: ?verandert er iets in de genade zelf? en
?worden mensen veranderd wanneer ze genade leren kennen?.
We zien het steeds vaker. Groepen ouderen of jongeren die, meestal in
de zomermaanden, voor een aantal weken naar de armere plaatsen in deze
wereld gaan om daar een diaconale taak te verrichten. 
?Om het hart van jongeren!? Met deze woorden geven we weer wat de diepste drijfveer van het Landelijk Contact Jeugdwerk (LCJ) is. Kees van Vianen, bureaumanager van het LCJ: ?Meer en meer wordt het LCJ op plaatselijk niveau uitgenodigd voor advisering en toerusting. We gaan dus meer het land in met ons aanbod.? 
De plantenveredeling in Nederland staat in vergelijking met het
buitenland op een heel hoog niveau. Nederlandse veredelingsbedrijven en
zaadvermeerderingsbedrijven zijn wereldbe-roemd en ook over de hele
wereld actief. De veredelingsbedrijven staan voortdurend voor nieuwe
uitdagingen, de landbouwsector heeft behoefte aan nieuwe rassen die
bijvoorbeeld een hogere opbrengst hebben of resistent zijn tegen
bepaalde ziekten waardoor er geen of minder chemische
bestrijdingsmiddelen hoeven te worden gebruikt. 
De meeste gemeenten zijn niet anders gewend dan het Heilig Avondmaal te
vieren door gezamenlijk het brood te eten en de wijn te drinken uit ??n
of meer grote bekers. De bekers gaan van hand tot hand de kerk door, of
worden aan tafel aan elkaar doorgegeven. Met het oog op de hygi?ne is
de vraag gerechtvaardigd of het niet beter is om over te stappen op
kleine bekertjes.