Een boek waarin ruimte geboden wordt aan gelovigen, ongelovigen en zoekers. In het boek deelt Rachel Evans haar zoektocht als christen en hierin vermijdt ze vastomlijnde antwoorden. Op dagen dat ze gelooft is het alsof de schrijfster wordt omvat door een groter verhaal dan ze zelf kan bevatten.
De 21e eeuw is een eeuw van crises. Van bankcrisis naar Eurocrisis naar vluchtelingencrisis naar corona-crisis. Daarbij speelt op de achtergrond de klimaatcrisis. Dit jaar is er in Nederland zelfs sprake van een combinatie van allerlei crises. We hebben een stikstofcrisis, een energiecrisis waardoor er inflatie is en er een economische crisis dreigt. Kortom: we zitten in de problemen. De dromen van maakbaarheid en oneindig doorgaande groei blijken bedrog…
Laten we niet denken dat we daarmee bijzonder zijn vandaag de dag. Of dat we voor het eerst in de geschiedenis midden in de crisis zitten. Ik las eens ergens het volgende verhaal over een jongen en zijn opa van dik in de tachtig: ‘Opa zat altijd op zijn stoel bij het raam en op het tafeltje naast hem lag altijd hetzelfde: de krant van die dag en de Bijbel. En als de jongen vroeg of opa niet eens wat anders wilde lezen, gaf hij als antwoord dat de krant en de Bijbel genoeg waren voor hem. Want in de krant las hij alles wat er in de wereld gebeurde. En in de Bijbel las hij dat er niets bijzonders gebeurde.’
We zitten middenin de Adventstijd. In de winkels kleuren en geuren de kerstdagen ons tegemoet met lichtslierten en kerstbomen van hout of plastic. De gourmetstellen en andere producten lijken niet aan te slepen. Er ligt vooral veel nadruk op eten en gezelligheid. Even de boel de boel laten. Even de tv uit.
Maar wanneer we verder kijken zien we een ander beeld. Oorlog in Oekraïne, honger in de hoorn van Afrika, onderdrukking in Iran. En dichterbij: onverdraagzaamheid, ongelijkheid en tegenstellingen in Nederland. In politiek én maatschappij.
Sommige liederen gaan een leven lang mee. Het Johannes de Heer-lied ‘Wat God in deze tijd zoekt’ is voor mij zo’n lied. Wat heb ik dat vroeger vol overgave gezongen. ‘Wat God in deze tijd zoekt, dat is een jeugd vol vuur’. En dan dat andere couplet: ‘Wat God in deze tijd zoekt, dat is een jeugd die vraagt: “Wat wilt Gij dat ik doen zal?” zodat de rest vervaagt’. Wat vraagt God van ons? Wat vraagt Hij nu van ons. Elke generatie wordt met een of twee grote problemen geconfronteerd. Het probleem waar wij nu mee moeten omgaan is het wereldwijde vluchtelingenprobleem. Wat een immens probleem. Is daar wel uit te komen? Alle maakbaarheidsdenken lijkt te pletter te lopen tegen deze ingewikkelde problematiek. Dan maar gewoon niet mee bemoeien? Volgelingen van Jezus kiezen voor een andere weg: ‘Wat wilt Gij dat ik doen zal.’
Wat hebben kerstfeest en diaconaat met elkaar te maken? Misschien wel meer dan u denkt!
Binnen en buiten de kerk is kerstfeest bij uitstek het feest waarop we aandacht hebben voor elkaar. Het zijn de dagen waarop we elkaar opzoeken, gezellig samenzijn, een lekkere maaltijd maken en elkaar cadeautjes geven. Helaas geldt dat niet voor iedereen. Sommigen hebben geen familie om mee samen te zijn, geen geld om een kerstdiner te bereiden of zelfs niet om het eigen huis warm te stoken.
