Joran. Iedereen vult ? bijna automatisch ? zijn achternaam al in: Van der Sloot. Zijn naam was al een begrip en in de achterliggende weken is dat er zeker niet minder op geworden. Wie weet niet dat hij betrokken was bij de verdwijning van een jonge Amerikaanse? Wie weet niet van de speuracties van Peter R. de Vries? En nu zijn we ? en met ?we? bedoel ik zo?n beetje de hele wereld ? getuigen van het voorlopig(?) laatste heftige hoofdstuk in het levensboek van deze jonge vent van 22 jaar. Verdacht van moord op een Peruaanse. Volop in het nieuws. De klopjacht. De uitlevering aan Peru. Uitgejouwd. Geslagen met een aktetas. Beelden die werden vrijgegeven: Joran die de sleutel bij de hotelbalie ophaalt. Achter hem aan wandelt het slachtoffer. Beelden van Joran die de hotelkamer ontsluit. Achter hem aan wandelt nog steeds het slachtoffer. Beelden van Joran die enkele uren later de hotelkamer en het hotel verlaat.

De beelden vertellen veel. Heel veel. Conclusies trekken we. En er zullen weinig mensen zijn die concluderen dat hij het niet heeft gedaan. Men weet het al. Hij is schuldig. En als je het aan mij vraagt? Dan ben ik geneigd dat ook te zeggen. Maar het is niet zo belangrijk wat ik er van vind. Het gaat erom wat een rechter op grond van (ontbreken van) bewijs als oordeel uitspreekt. Zou Joran vandaag op vrije voeten worden gesteld dan zal, naar ik vrees, het volk  het oordeel niet afwachten maar onmiddellijk tot executie overgaan. Voor de mensen is het duidelijk.

Ik kan mij bijna geen tijdschrift voorstellen, waarin geen rubriek ?commentaar? in voor komt. Ons eigen Kerkblad voor het Noorden is daarop geen uitzondering. Iedere week verschijnt er een commentaar in ons kerkblad van ??n van de redactieleden. Volgens een bepaald schema weet een ieder wanneer hij of zij aan de beurt is om commentaar te leveren op een actuele gebeurtenis. Dat kan dan gaan over iets uit het maatschappelijk leven of over iets wat zich afspeelt op het kerkelijk erf. De bedoeling is, dat je dan ook echt iets becommentarieert.
Nu moet ik eerlijk bekennen, dat ik dat altijd een nogal lastige klus vind. Ergens commentaar op hebben is natuurlijk niet zo moeilijk, maar de vraag is altijd weer of het ook gefundeerd is.

Er zijn van die mensen, die altijd commentaar / kritiek op iets hebben. Als voorbeeld noem ik commentaar op kerkdiensten: de preek was te lang, de melodie van die psalm was te moeilijk, wat zat die bank toch weer hard, dominee had dat ook nog wel mogen zeggen, ik kreeg helemaal geen snoepje van de buurvrouw en zo kun je nog wel een poosje doorgaan. Maar ze vergeten heel vaak dat er nog veel meer goede dingen gebeurden. Als daar nou eens wat meer aan gedacht zou worden. Begin ze maar eens op te noemen en je zult zien, dat het positieve in verreweg de meeste gevallen het negatieve overtreft.

De afgelopen week las ik op het internet een interessant stukje over roddelen. Het gaat wat mij betreft niet alleen over roddelen, maar ook over wat er zoal in de kranten wordt gepubliceerd. Er is veel commotie ontstaan over de Telegraaf die een interview met de enige overlevende van de vliegtuigramp in Libi? heeft gepubliceerd. Andere kranten zijn ook bekritiseerd over het plaatsen van een foto van de jongen, zonder dat daar toestemming voor is gevraagd.

Het stuk wat ik gelezen heb, gaat als volgt:

Op een dag liep Socrates een kennis tegen het lijf die zei: ?Socrates, weet je wat ik zojuist hoorde over een van je studenten?? ?Wacht even,? antwoordde Socrates, ?voordat je verdergaat, wil ik dat je een kleine test doet die Drievoudige Filter heet. Laten we eerst eens filteren wat je te zeggen hebt, voordat je verdergaat om met mij over een van mijn studenten te praten.?

?Het eerste filter is: Heb je je er zelf van vergewist dat hetgeen je me gaat vertellen echt waar is??
?Ehh ? nee,? zei de kennis, ?eigenlijk hoorde ik het net en ik dacht ? ? ?Goed,? zei Socrates, ?dus je weet niet zeker of het waar is.

We deden een dagje Opwekking. U weet wel, die grote Pinksterconferentie in Biddinghuizen: 50.000 bezoekers! We deden de zaterdag, want ja zondag dan moet je als dominee, maar evengoed als gemeentelid, het feest vieren in de kleinere of grotere kring van Gods gezin. Bovendien valt er ook in eigen kring wat te verwachten en te beleven, want de Geest is uitgestort op alle vlees.
Al langere tijd is de trend gaande, dat ook veel ?kerkmensen?, vooral ook veel jongelui, naar Opwekking gaan. Sommigen onder ons zullen dat niet onmiddellijk bijvallen. Anderen, juist ook zij die eens of meerdere keren gegaan zijn, prijzen zo?n dag aan. Onder die laatste zou ik me ook willen scharen. Het is goed om over kerkmuren heen andere kinderen Gods te ontmoeten. Ik denk dan maar zo, om met een liedje van Elly en Rikkert te zingen: ?We zijn allemaal raar en toch zijn broertjes en zusjes.? Nu zullen we juist de ander  raar vinden, in ?leer en kleer?, maar bedenk dat vindt de ander juist van ons. Niet dat verschillen er dan niet meer toe doen. Integendeel, maar het dwingt jezelf en de ander, wel te komen tot de kernen van wat Gods Woord leert. Van hoe jij christen moet en mag zijn en hoe in de kern kerk zijn gedomineerd moet en mag worden door Christus, onze Here en ons Hoofd, inclusief de missie die we van Hem hebben ontvangen: Gaat heen en maakt alle volken tot mijn discipelen.

Op 9 juni zijn er verkiezingen. De campagne is inmiddels in volle gang.
Het worden spannende verkiezingen. Welke partij wordt het grootst? Hoe groot wordt de PVV van Geert Wilders? Welke partijen gaan samen regeren? Wordt het een coalitie van 3 of zelfs van 4 partijen?
Ze zeggen dat er wat te kiezen valt. Want we leven nog steeds in crisistijd. Er moet flink bezuinigd worden. Nederland moet echt op de schop. Het roer moet echt om. We leven in een spannende tijd. Liever gezegd: we staan in Nederland voor een aantal grote uitdagingen.
Maar de echte verkiezingsvragen liggen wat mij betreft niet op het financi?le vlak: hoeveel moet er bezuinigd worden. Of op het internationale vlak: hoeveel wil Nederland uitgeven aan ontwikkelingssamenwerking? Of op het kennisvlak: wordt er bezuinigd of wordt er ge?nvesteerd in onderwijs en onderzoek? Nee, de echte en diepere vraag ligt op het relationele vlak. Die vraag gaat over vertrouwen tegenover angst.

Angst voor het onbekende speelt bij veel mensen bewust en onbewust een grote rol. Nederland is onderdeel van Europa, het is onderdeel van de hele wereld. De crisis die in Amerika begon heeft hier ook grote effecten. De vulkaan op IJsland legt het hele vliegverkeer in Europa dagen plat.
Sommige politici zijn meesters in het onder woorden brengen van die vaak onbewuste gevoelens van onbehagen en angst. Pim Fortuijn kon dat goed, Geert Wilders kan dat als geen ander. Vervolgens gebruiken dit soort politici stoere taal met grote woorden. En zo-doende versimpelen ze vaak de werkelijkheid.
Door deze drie dingen: het verwoorden van gevoelens van onbehagen en angst, het gebruiken van stoere taal en het versimpelen van de werkelijkheid, trekken dit soort politici vaak veel stemmen.

Commentaar

  • Bevrijding en vrede – wij gedenken 2025-04-25 08:13:45

    Dit nummer verschijnt kort voor de officiële dodenherdenking – met de kransleggingen op de Dam in...

  • Voorjaar 2025-04-12 09:38:55

    Het kan niemand ontgaan zijn, het voorjaar hangt in de lucht. Heerlijk om weer even in het...

  • Veertig dagen Paaspodcast en Spotify 2025-03-28 18:37:35

    Nog een paar weken en dan vieren we opnieuw het Paasfeest. Dat betekent dat we voor wat betreft...

  • Asjera’s terugkeer 2025-03-15 08:38:30

    De profetische uitspraak: ‘Het is God of de afgoden,’ van de christenfilosoof prof. dr. ir. H. van...