Gelukkig de barmhartigen (2)
Het hoogste geluk bestaat hierin dat de Allerhoogste zich over jou ontfermt. Wat geeft meer vreugde dan dat Hij voor je zorgt, je redt uit diepe verlorenheid, uit de vreselijke ellende van de macht van zonde, dood en schuld? Zaligheid bestaat in goddelijke ontferming, en dat Hij eens verklaart dat je zijn koninkrijk in heerlijkheid mag binnengaan.
De gave van dit geluk is een groot wonder! Allen leefden wij van nature onder de macht van de zonde. Wij waren opstandelingen. En dat God je tóch barmhartigheid toont! Een wonder. En zo beloofde Jezus zijn discipelen en al de zijnen barmhartigheid. Uit genade.
Ondertussen ging Hij ervan uit dat allen die Hem volgen, ook zelf barmhartigheid zouden betonen aan hun naaste. Ja, dat kan dan toch niet anders? Als je zelf barmhartigheid hebt ondervonden, zal je dat toch ook naar anderen toe betonen? En als je niet barmhartig wílt zijn, hoe kan God dan ooit zijn barmhartigheid aan jou kwijt? Als je hart van steen is? Jezus vraagt van zijn discipelen en daarmee ook aan ons dat wij barmhartige daden zullen verrichten.