Zij die het woord van vrede verkondigen, zullen kinderen van God genoemd worden (Mat.5,9). De discipelen die de wereld in zouden gaan als vredestichters, zouden veel ellende moeten meemaken. Zij zouden daarmee de weg gaan die ook de Meester moest gaan.

Christus is de grootste Vredestichter. Zo is ook zijn naam. Jesaja maakte die naam bekend (Jes.9,5): de koning van alle vredestichters. Daarom zingen we op het kerstfeest over de Vredevorst die de vrede kan gebieden 'op aarde en in mijn ziel' (Gez. 26:3 LvdK). Hij kwam om onze voeten te richten op de weg van de vrede (Luc.1,79). Zo bracht Hij sjaloom tussen God en mens, en ook tussen mensen onderling. Hij brak de muur af die scheiding maakte tussen mensen. De engelen zongen in de kerstnacht over vrede op aarde. Hoe deze vredestichter is behandeld, is duidelijk. Hij werd geslagen en mishandeld, bespot en bespuwd, vals beschuldigd en veroordeeld, en gekruisigd. Omdat dat met Hem is gedaan, kunnen de zijnen niet rekenen op een andere ontvangst. Op die situatie bereidde Christus Jezus zijn discipelen voor.

Een vrouw op overspel betrapt. Zo staat het boven het gedeelte in hoofdstuk acht van het evangelie van Johannes. Een bekend verhaal. Opmerkelijk: Jezus schrijft in het zand. 

Maar eerst dat opschrift. Eerlijker was geweest wanneer er zou staan: ‘Man én vrouw op heterdaad betrapt bij het plegen van overspel’. Blijkbaar vinden de farizeeën en schriftgeleerden het overspel van de man niet zo erg. De vrouw was letterlijk in bewaring gehouden tot een goed moment aanbrak om die lastige Jezus eens goed voor het blok te zetten. In vol ornaat trokken ze naar de tempel en zetten de vrouw in het midden. Zie de mens! 

Dan volgt de aanklacht en tegelijkertijd 

Hoe word je dovenpastor? Vaak hebben mensen dat gevraagd. Heb je doven in je familie? Nee, toen niet. Nu wel, omdat mijn vrouw in 2016 plotsdoof geworden is. 

Dankbaar ben ik voor de leiding van de Here God in mijn leven. Hij heeft me laten groeien in het predikantschap. Hij heeft me van begin af aan klaar gemaakt voor het dovenpastoraat. 

In de Christelijke Gereformeerde Kerk van Arnhem mocht ik leren predikant te worden. In het tweede jaar in Arnhem kwam ik al in aanraking met doven. Er moest een Interkerkelijke Commissie voor het dovenpastoraat in die omgeving opgericht worden. Daar werd ik bij betrokken. Al gauw kwamen er doven op bezoek bij ons thuis. Die zeiden: U heeft zo’n goed mondbeeld. En u spreekt rustig en duidelijk. We kunnen u goed volgen. Wilt u ons alstublieft komen helpen met het leiden van kerkdiensten.  

In zijn vijfennegentig stellingen, die hij in 1517 publiceerde, maakte Maarten Luther duidelijk dat zondaren alleen door geloof gerechtvaardigd en gered kunnen worden. De vraag is dan wat de betekenis van goede werken is. In 1520 schreef hij daarover een preek. Hij stelt daarin dat goede werken heel belangrijk zijn, en geeft ook aan wat die werken zijn. God heeft ze klaargelegd, en in zijn Tien Geboden daarover reeds het een en ander gezegd. Hij nodigt de zijnen uit daarin te wandelen. Zo wijst Hij in zijn genade de gelovige de weg die hij moet gaan. Daarin komt dan ook zijn belovend spreken naar voren. Belofte en gebod horen bij elkaar. Maar in de loop van de tijd is in vergetelheid geraakt dat Luther belofte en gebod zo nauw aan elkaar had verbonden. Er kwam een scherpe scheiding tussen aan de ene kant het geloof en aan de andere kant