Het was een memorabele avond, zo hield Thierry Baudet zijn publiek voor op die twintigste maart van 2019. Iedereen kent de overwinningsrede die hij hield. Hij sprak van een ‘immens cultureel en spiritueel vacuüm’, een ‘grandioze ketterij’, een ‘geseculariseerd zondvloedgeloof’.

Baudet had het niet over een of andere nieuwe sekte. Nee, hij bestreed wat hij noemde ‘klimaathekserij’, ‘eco-hogepriesters’ en ‘duurzaamheidsafgoderij’. Er is een crisis, zo beaamt de politicus, maar wat in crisis is, is niet allereerst het klimaat, maar wij zijn het zelf. Onze angsten en verlangens projecteren we op een grote, gezamenlijke vijand: het ‘klimaat’: wij zullen dat ‘varkentje’ wel even wassen. De voorman van Forum voor Democratie (fvd) wil echter met deze hoogmoed afrekenen, en kreeg om dit standpunt veel stemmen.

In 2014 besprak ik het boek Verscheurd. De schrijver, Justin Lee kreeg in zijn orthodox christelijke opvoeding betreffende homoseksualiteit dit mee: haat de zonde, maar heb de zondaar lief. En, de liefde van Christus gaat boven alles.

De vormingscursus van onze kerken heeft inmiddels een geschiedenis van enkele tientallen jaren. Op afgesproken zaterdagochtenden komen velen bij elkaar in Apeldoorn, Sliedrecht, Drachten en Goes om ‘gevormd’ te worden. De onderlinge ontmoeting is daarbij ook een belangrijk aspect. Ik had het voorrecht gedurende het seizoen 2018-2019 met de cursisten te spreken over enkele aspecten van het Heilig Avondmaal.

Gaat u als u met vakantie in het buitenland bent, naar een plaatselijke kerk?

In deze vakantieperiode vertelt een aantal mensen die dat doen over hun ervaringen.

Een paar weken terug waren mijn vrouw en ik op vakantie in Noorwegen. Na tien jaar was het tijd om onze Noorse vrienden weer eens te bezoeken. Op zondag gaan we dan naar de plaatselijke kerk. En ja, daar zit je dan in een grote en mooie kerk, maar waar zijn de mensen? Een paar ouderen. Oké, ik overdrijf.

Onze vrienden vertelden, dat deze kerk de lutherse volkskerk is en dat de meeste leden niet vaak naar de kerk gaan. Eigenlijk alleen bij geboorte, trouwen en rouwen. En met Kerst, uiteraard. Voor mijn gevoel speelt de kerk voor hun geloof nauwelijks een rol van betekenis. In elk geval een andere rol.