Vanuit de caravan zag ik hoe onze nieuwe buren op de camping zich aan het inrichten waren. Ze zouden zich straks wel even aan ons voorstellen, dacht ik. Vanaf de bank keken we naar hun verrichtingen. Je kon wel zien dat het niet hun dagelijks werk was een voortent op te zetten. Maar alle begin is moeilijk.

In 2017 vierden de Christelijke Gereformeerde Kerken hun 125-jarig bestaan. In het Kerkblad is er enige aandacht aan gegeven. Tussen 2017-2025 zijn er twaalf gemeenten in het Noorden die plaatselijk hun 125-jarig jubileum vieren. Op de redactie vroegen we ons af of we die gemeenten moesten vragen een artikel te schrijven en zo in het Kerkblad aandacht te geven aan die jubilea. Omdat we twaalf gelijksoortige artikelen voorzagen, hebben we besloten dat we in een aantal artikelen wat algemener ingaan op deze jubilea. In dit eerste artikel een inleiding met wat kerkgeschiedenis en de beschrijving van de groei van de CGK tussen 1892-1900.

Een vreemde uitspraak. Dan ben je toch juist heel ongelukkig? Je hebt een geliefde verloren: wat een verdriet! Sommigen hebben hun gezin verloren. Anderen zijn misbruikt of mishandeld. Wát een treurnis, wat een ongeluk.

Verdriet heeft een grote impact. Het kan maken dat je je werk niet meer kunt doen, of dat het leven voor jou weinig of geen zin meer heeft. In elk geval is de glans eraf. Of je hebt het bericht gehoord dat je ongeneeslijk ziek bent. Nog vijf maanden. Wie zou dan met je willen ruilen? Niemand toch?

Of je kampt met een beperking, en je moet steeds weer inleveren. Je hebt soms het gevoel dat mensen op je neerkijken. Ze denken dat je een loser bent, en niet meetelt. En dat je wel heel ongelukkig moet zijn. Wat kun je een verdriet hebben over de reactie van mensen, en ook over het feit zélf dat je in vergelijking met anderen toch wel het een en ander mist, en misschien ook wel steeds meer moet missen. Hoezo gelukkig?

Eens een dief, altijd een dief. Weggelopen slaaf, dief van andermans spullen. Zijn naam? Onesimus. Dat was in het jaar zestig van onze jaartelling. Maar ook tegenwoordig hoef je de krant maar op te slaan of je komt het tegen. Oppakken en voor het gerecht ermee horen we dan vaak. En we vinden de strafmaat op de overtreding ook nog aan de lage kant. Volgens mij doen we daar allemaal wel eens aan mee.  

Maar wacht even, dit stukje moet gaan over Onesimus, dus hoe verging het hem? Ook al was het in het jaar zestig, door een brief van een vriend weten we hoe het met hem verder is gegaan.

Hij ontsnapte aan zijn baas Filemon en kwam in Rome terecht. Daar kwam hij in aanraking met een vriend van Filemon, Paulus. Hij had zijn vrijheid genomen, deze Paulus had zijn vrijheid opgegeven. Via die Paulus leerde Onesimus Jezus kennen.