Inleiding

In het eerste artikel over onderwerpen die op de komende Generale Synode een rol (kunnen) spelen hebben wij gesproken over de verschillende kerkstelsels, waaronder het presbyteriale-synodale stelsel. In het artikel over dit stelsel van kerkregering stuitten wij op de termen als het presbyterium (de kerkenraad) en breder kerkverband (verschillende synodes). Deze synoden worden ook wel de meerdere vergaderingen genoemd. Wat moeten we hieronder verstaan? Waar komt deze term vandaan? Lezen we in de bijbel hier iets over? Hebben meerdere vergaderingen ook meer macht? Hebben zij bijv. zeggenschap over een kerkenraad? Op deze en andere vragen gaan wij in het tweede artikel in, met als hoofdthema: ‘Op weg naar de Generale Synode van 2024’.

 

De classis was gewend om per gemeente de art. 41 of kerkvisitatieverslagen te bespreken. Deze keer werd het anders gedaan: er werd gevraagd om zegen en zorgen uit de verslagen te noemen en daarover met elkaar in gesprek te gaan. Zo kunnen we elkaar steunen door het uitwisselen van ervaringen en meeleven met elkaar.

Genoemd wordt de samenwerking van Steenwijk en Meppel, het broederlijke gesprek dat Meppel voerde met Hoogeveen. Jammer dat ds. J. G. Schenau bedankte voor het beroep van Meppel.

Vaak wordt er – in het bijzonder in samenkomsten van de kerk - benoemd dat de vrijheid in het rijke westen zo groot is en dat wij hier in Nederland zo bevoorrecht zijn om bij elkaar te mogen komen. Waar, wanneer en met wie we maar willen. Godsdienstvrijheid, vrijheid van meningsuiting, vrijheid om te demonstreren. Het zijn enkele van de verworven rechten die zeer belangrijk worden geacht in onze maatschappij.

De ogen van het Lam

 

Het boek Openbaring vertelt het verhaal van Gods doel om de wereld te verlossen door de zending van het Lam. Bovendien wil het boek kerken (en gelovigen) vormen en toerusten om deel te nemen aan Gods bevrijdend handelen. In dit artikel maak ik een reuzesprong en ga van hoofdstuk 1 naar hoofdstuk 5.

We zitten in de huiskamer van het Leger des Heils op Urk. Ze hebben daar, na het uitbreken van de oorlog in Israël, de deur opengezet voor bidders. Ik hoop dat meer kerken dat hebben gedaan. Elke avond zijn we ruim een half uur bij elkaar om ons hart uit te storten. Vanavond worden de foto’s van al de gegijzelden getoond. Onder elke foto staat de naam en de leeftijd vermeld. Een zwaar gevoel overvalt me. Weer al die namen. Weer al die vrouwen, weer al die mannen, weer al die kinderen. Peuters, tieners, bejaarden. Ze werden nog niet gedood, ze worden gegijzeld. Wat een doodsangst moeten zij en hun families doorstaan. Je durft amper over hun situatie na te denken. ‘Voorlopige overlevenden’ zijn het. Overlevenden van een pogrom. Een geweldsorgie. Een ‘feest’ van martelen, verminken, verkrachten en doden. Hoe bestaat het?

 

Commentaar

  • Zingen in de eredienst (2) 2024-07-25 18:25:50

    Vorig jaar schreef ik over het zingen van psalmen en liederen in de eredienst. Iemand sprak me...

  • Verslavingen 2024-07-12 17:57:04

    Ruim een op de vijftien jongeren gokt weleens online, zo blijkt uit een onderzoek van het...

  • All Nations 2024-06-28 17:42:30

    Vorige week was ik met een groep studenten van de Theologische Universiteit Apeldoorn bij All...

  • Op weg naar de GS 2024-06-15 10:09:55

    Als dit kerkblad verschenen is, is het bijna zover dat de Generale Synode bijeen komt in...