Samen leven met Hem

Velen leren dat op een gegeven moment de gemeente van Christus zal worden opgenomen. Volgens deze leer kan Jezus elk moment komen om alle gelovigen thuis te halen en hen te behoeden voor de grote verdrukking. Voor deze leer doet mensen een beroep op Paulus.

Jaren geleden was ik in gesprek met een gemeentelid. Ze vertelde dat ze ontzettend veel van lezen hield. Dat had ze altijd gedaan. Maar toen ze klein was, toen werd dat niet zo gewaardeerd. Haar vader verweet haar dat ze beter iets nuttigs kon doen. 

De gedachte was dat lezen niet goed voor je is – het is passief en je leert er niets van. Dat werd begin jaren vijftig door meer mensen gezegd. Lezen was iets voor mensen met een theoretisch beroep. Maar voor de meeste mensen gold dat je beter iets nuttigs kon gaan doen.

Dat is heel wat anders dan wat er tegenwoordig op scholen wordt geleerd. Lezen is van groot belang. Ouders worden gestimuleerd hun kinderen voor te lezen. En waar een boek vroeger een schaars goed was, daar is er tegenwoordig een overdaad aan boeken. Maar wie wil ze lezen?

In het eerste artikel over de kerk in Latijns-Amerika schetste ik iets van de eerste ontwikkelingen die in dat werelddeel een rol speelden bij het ontstaan van de kerk. Daarbij heeft de grote raciale vermenging tussen de oorspronkelijke inwoners en tussen mensen uit Europa en Afrika (en ook uit Azië) diepe sporen getrokken door de geschiedenis heen.

Ik schreef al dat het inzetten van de inheemse bevolking als slaven vanaf het midden van de zestiende eeuw verboden was. Als gevolg daarvan werden vanaf 1650 miljoenen mensen uit Afrika overgebracht naar Latijns-Amerika waar ze als slaven tewerk werden gesteld. De erbarmelijke omstandigheden waarin zij leefden en moesten werken zijn met geen pen te beschrijven.

Het slavernijverleden in Latijns-Amerika leidde echter ook tot een grote mate van raciale vermenging binnen de bevolking. En dat gegeven is in de ontwikkeling van het bestaan van de kerk van grote invloed geweest. Er ontstonden niet alleen grote verschillen, maar ook heel scheve verhoudingen binnen de kerk.

Wat betekent het en wat maak je mee als je iemand in je naaste omgeving verliest, je man, je vrouw of een kind? Geen onderwerp waar we makkelijk over praten. En toch, hoe vaak gebeurt dat niet, en hoeveel mensen om ons heen hebben dat niet meegemaakt en hebben die behoefte er over te praten meer dan wij ons realiseren.

Wat heeft het verlies van je man, je vrouw, een kind een enorme impact op het leven. Daarom wil ik in een drietal artikelen iets vertellen vanuit mijn eigen situatie na het overlijden van mijn vrouw en vanuit het boek dat mij enorm geholpen heeft: Helpen bij verlies en verdriet van de Vlaamse klinisch psycholoog Manu Keirse (1946).  Zie dit artikel maar als een handreiking om wat eerder en makkelijker dat moeilijke gesprek aan te gaan met die ander die ‘in rouw’ is.