Het ene beleidsvoornemen rolt over het volgende heen, de regering verlegt verantwoordelijkheden naar de plaatselijke overheid en dat gaat weer gepaard met enorme bezuinigingen. Eigen bijdragen zullen toenemen, inkomens staan op de nullijn, op pensioenen wordt gekort, subsidies verdwijnen, werkloosheid neemt toe. Ook de mogelijkheden voor zorg, zowel huishoudelijke als medische, zullen naar verwachting worden beperkt. Moeten we er wat mee, diaconaal gesproken?
Thuiskomst
Het perspectief van Vader
gezien vanuit de hemel:
Jezus kwam thuis
Vader zag hem
in de verte al aankomen
Galaten 5, 24: Liefde, blijdschap, vrede, zelfbeheersing… Hoeveel mensen zijn daarnaar niet op zoek in onze tijd. Moge God het werk van alle psychologen en therapeuten rijk zegenen. Maar is het mogelijk dat deze prachtige krachten ook in de kerk door het werk van Gods Geest ontstaan? Dat mensen vol innerlijke pijn en onvrede er zo uit gaan zien? Een serie korte artikelen.
Anno 2013 zijn er ongeveer vierhonderdvijftig alternatieve geneeswijzen. Door de bomen is nauwelijks het bos meer te zien. Wat is goed en wat is niet goed? Een christen kan ook in verkeerd geestelijk vaarwater komen, schadelijk voor zijn geloofsleven. Twee weken geleden kwam acupunctuur aan de orde, in dit tweede en laatste artikel mindfulness.
Mindfulness ofwel aandachttraining is gebleken een uitgelezen methode te zijn om stress en depressie kwijt te raken. En wie gaat er in deze over- en overgestresste tijd niet gebukt onder stress? We kunnen best wat ‘rust in de tent’ gebruiken. Het zou bij mindfulness gaan om een wetenschappelijke en neutrale methode, vooral ook losgekoppeld van het boeddhisme. En daarom graag ingezet door steeds meer christenpsychologen en –psychiaters. Intussen is het zo dat niet alleen patiënten maar ook veel hulpverleners en ook artsen de weg gevonden hebben naar mindfulnesscursussen.
Hemelvaart. Is over dat heilsfeit nou veel geschreven of gedicht? Schrijvers en dichters laten het wat afweten. En daarmee bevinden ze zich in het vertrouwde gezelschap van de ‘gemiddelde’ kerkganger. Hemelvaart vieren we – is het vieren? – er min of meer wat tussendoor. Een ochtenddienst wonen we bij en vervolgens is de vraag voor velen, als het gaat om de invulling van de rest van de dag: gaan we nog iets leuks doen?
Het vertrek van de Here Jezus - het blijft lastig. Jezus gaat weg. En hoewel de hemelvaart gepaard gaat met de belofte van de uitstorting van de Heilige Geest hebben we veelal het idee daar weinig mee op te schieten. Want de vervulling van die belofte heeft ook al iets ongrijpbaars. Zou een gedicht ons wat verder kunnen helpen?
