Geld van communist voor de kerk
Het was in de zomer. Een oude broeder, boven de 75 jaar, uit de gemeente was jarig. Mijn vrouw en ik gingen dan altijd de jarige bezoeken. Wij werden heel hartelijk ontvangen. De oudjes waren als oma en opa, vooral voor mijn vrouw. Er was nog een meneer op bezoek. Die wou opstappen toen wij binnenkwamen, maar de jarige broeder zei: 'Blijft u maar rustig zitten, dat kan best bij onze dominee’. Hij bleef. We raakten aan de praat. De bezoekende meneer kwam los en begon behoorlijk af te geven op dominees. Ik denk dat hij ze kende van de 'grote kerk'. Die dominees verdienden ze maar gemakkelijk, zaten altijd vooraan, werden gezien en hadden een gemakkelijk leventje. 's Avonds zitten ze breeduit in een luie stoel met overal schemerlampjes aan. Aan de arme mensen komen zij niet toe en ze geven hen niks!




Wat moet een arts doen wanneer het lijden voor de patiënt in zijn allerlaatste levensfase ondraaglijk is geworden? Er is de laatste decennia meer aandacht gekomen voor palliatieve sedatie. De patiënt wordt dan in slaap gebracht. Sedatie is een middel dat een arts zonder probleem kan inzetten om lijden te verlichten.
Binnenkort begint de generale synode 2013 van onze kerken. Dat zal zijn op vrijdag 30 augustus. De eerste vergadering vindt plaats op Urk. De Maranathagemeente is de roepende kerk. Zij zet voor deze gelegenheid de deuren van de Immanuëlkerk open, één van de drie gebouwen van deze gemeente.
In de kerkdienst gaat de dominee voor, hij geeft catechisatie - misschien niet aan alle groepen - en de predikant bezoekt mensen, thuis en in het ziekenhuis. Deze onderdelen van het werk van een dominee zijn aardig goed bekend bij de mensen. Van tijd tot tijd wordt daar ook wel over gesproken. Maar hoe zit dat met zijn werk, zijn taak binnen de kerkenraad? Dat werk vindt vaak achter gesloten deuren plaats en is minder bekend. Hoe belangrijk voor de gemeente en voor de kerkenraad zelf is dat stukje van zijn werk? Daarover gaat dit artikel.