{mosimage}Het ritme van twee keer naar de kerk gaan zit er al een poosje bij velen niet meer automatisch in. Een aantal kerkgangers heeft al een nieuwe lijn uitgezet: één keer op een zondag. Anderen laten het aantal kerkbezoeken afhangen van hun behoefte. Er worden hier en daar pogingen gedaan het tij te keren maar de trend van afnemende kerkgang is ingezet.

Eind jaren zestig begon de Utrechtse theoloog dr. A.A. van Ruler een reeks artikelen over de kerkgang. Enige jaren later werden deze gebundeld in het boek met als titel ‘Waarom zou ik naar de kerk gaan?’. Niet minder dan 21 redenen somt hij op en werkt hij uit. Dit artikel is te kort om die allemaal te behandelen. Een aantal ervan wil ik in het onderstaande de revue laten passeren. Waarbij ik overigens niet alleen put uit het boek van Van Ruler.

{mosimage}Spontaan stemt Karel van der Velde er mee in als ik hem vraag, of ik voor het Kerkblad voor het Noorden (KvhN) een interview met hem en zijn vrouw mag hebben over hun randkerkelijkheid. Zijn vrouw Piety luistert op de achtergrond mee en heeft wel enige aarzeling. “Zijn wij randkerkelijk? Zo voel ik het niet.”

Ik leg voorzichtig uit wat de bedoeling is. Het nummer dat voor de startzondag in september verschijnt, krijgt als thema ‘iedereen doet mee’. In de praktijk blijkt vaak dat niet iedereen mee doet. Vooral zij die niet meer deelnemen aan het gemeenteleven, maar wel staan ingeschreven als lid van de gemeente. Allemaal ‘waarom’ vragen kunnen daarbij aan de orde komen. Na nog wat heen en weer gepraat stemmen beiden in met een gesprek hierover. We maken een afspraak.

{mosimage}(Maar past het nog wel in mijn agenda?.....)

Zomervakantie! Eindelijk! Wat keken we er op het laatst naar uit. Alles kwam tot rust. De diverse commissies belegden hun laatste vergadering en wensten elkaar een goede vakantie, al dan niet gepaard gaande met een barbecue. De gemeentelijke slotavond zorgde voor een gezellige afsluiting van het jaar 2010/2011.

Het vergaderseizoen duurde ook wel erg lang dit jaar i.v.m. de late schoolvakanties, maar eindelijk was het dan zo ver. Koffers pakken en op reis naar een andere omgeving, andere cultuur, andere taal, of gewoon lekker thuis zonder verdere verplichtingen. Even geen agenda en de wekker niet op het gebruikelijke vroege tijdstip. Heerlijk genieten van Gods prachtige schepping en de rust na een druk jaar. De kerkbanken leger en daarom(?) gezamenlijke kerkdiensten om de dominee toch een niet al te trieste aanblik te bezorgen vanaf de preekstoel. Lege stoelen werken niet erg motiverend….

{mosimage}Sommigen lijken aan alles te kunnen meedoen. Ze zijn zo gezond en de vitaliteit straalt van hen af. Je zou jaloers op hen kunnen worden, omdat zij door niets gehinderd worden en altijd present zijn. Hun energie schijnt eindeloos te zijn. Als je naar hen kijkt, voel je je hopeloos en buitengesloten bij alle activiteiten die op touw worden gezet. Kon jij, zoals zij, maar meedoen aan alles. Dan voelde je je een ‘mens’. Hoe moet het nu?

Zoveel als in je vermogen is probeer je het te verbergen voor anderen dat je gehinderd wordt door ziekten. Kijk, wanneer je een gebroken been hebt, heb je een verontschuldiging voor bepaalde sportactiviteiten. Als je in een rolstoel zit, ontmoet je begrip. Maar er zijn ook verborgen gebreken, die je verhinderen mee te doen. Denk alleen maar aan allergie, zodat ze niet overal kunnen komen, terwijl ze dit wel willen. Sommige jongeren hebben andere ziekten, die hen zo hinderen dat ze niet mee kunnen gaan. Ze lopen met hun handicap niet te koop.
Zo zouden nog meer dingen te noemen zijn.

{mosimage}De zomer die nooit echt begon qua weer is bijna weer voorbij. Vakanties zijn gevierd. Het normale leven begint weer. Ook in de kerk. De startzondag is de aftrap van een seizoen vol van activiteiten in en vanuit de kerk. Kerkenraden, commissies en koren pakken de draad weer op. Het normale rooster van de kindernevendiensten en zondagsscholen wordt weer gedraaid; bijzondere diensten krijgen hun invulling en huisbezoeken worden weer afgelegd. Het thema van dit startnummer is: Ik doe mee. Maar waar moet je nu eigenlijk aan mee doen? Wat wil God dat we als kerk en als kerkleden doen? Enkele kernen: de gemeenschap en het breken van het brood en de gebeden.

In Handelingen 2 lezen we dat de eerste gemeente zich concentreert op vier zaken: het volharden bij de leer van de apostelen en de gemeenschap, het breken van het brood en de gebeden. Van oudsher ligt in onze kerken de nadruk op het onderwijs der apostelen. De Reformatie bracht dat als vanzelf met zich mee. De Bijbel was ongekend. Ik bezocht de St. Piere in Genève.

Commentaar

  • Nieuw leven 2024-04-19 17:47:34

    In januari begint het al: het wordt weer langer licht en de sneeuwklokjes gaan bloeien, en even...

  • Post 2024-04-06 07:36:05

    De laatste tijd valt het mee, maar het komt regelmatig voor dat de post wat vertraging heeft....

  • Lijdenstijd 2024-03-23 18:53:26

    Met de lijdenstijd lijkt onze samenleving niet uit de voeten te kunnen. Hoe anders is dat met...

  • Leipzig en Navalny 2024-03-07 19:01:01

    Vorige week waren mijn vrouw en ik een paar dagen in het voormalige Oost-Duitsland op bezoek bij...