{mosimage}Van ds. Jacobus Overduin (1902-1983) werd in 1941 een prachtig boek over de christelijke hoop gepubliceerd, getiteld ‘Het onaantastbare’. Het boek werd uitgegeven tijdens de bezetting. In een woord vooraf bij de tweede druk schreef hij: ‘Vlak voor het uitbreken van de demonie van een tweede wereldoorlog schreven wij dit boek over de onaantastbare waarden van het Koninkrijk der hemelen.’ Om even verderop te noteren dat sindsdien het onderwerp niets aan actualiteit heeft ingeboet. Zou dit boek ons in 2011 ook van dienst kunnen zijn?

Actueel is in elk geval wat hij – nog steeds in het voorwoord – schrijft: ‘De dreiging van een nieuwe en veel grondiger catastrofe moge nu en dan verborgen zijn, onder de grond woelen de vulkanische krachten, die elk ogenblik kunnen uitbarsten.’ Laten we het wereldnieuws wat op ons inwerken dan herkennen we daar wel het één en ander van.  

{mosimage}In zekere zin is het voor ons moeilijk voor te stellen. Pasen - ongedacht en onverwacht. Hoezo? Al maanden struikel ik over de paaseieren en in de supermarkt en de chocolaterie staan de paashazen met hun chocolade-oren omhoog, me aan te staren. Ik preekte over het kruis en een oudere vrouw sprak me met glimoogjes aan over hoe zij zich al verheugde op Pasen. Want ja, zei ze, wanneer dat niet was gebeurd, dan was het alles tevergeefs.

Nee, met Pasen lopen wij er wel voorbereid op ons paasbest bij. De Paasdiensten staan al gepland of een Paasbrunch bij van der Valk is al gereserveerd. Op een bepaalde manier is voor een kerkmens en voor een niet-kerkmens Pasen niet echt een probleem. Je gelooft het of je gelooft het niet. C'est ça! En hebben we er wel een probleem mee - vinden we het rationeel onverteerbaar of historisch niet bewijsbaar - dan trekken we een populaire (Amerikaanse) theoloog uit de kast, die ons de windsels van het lege graf uit de doeken doet en ons onweerlegbaar én uit de Schriften én uit de rechtswetenschap het bewijs levert: Christus is waarlijk opgestaan!

{mosimage}Een poosje geleden getuigde Yaneth van Jaarsveld van haar geloof. Ze deed dit tijdens een dienst in de CGK van Groningen. Ze heeft een bewogen leven achter zich. En ondanks het onrecht dat haar overkwam mocht ze ontdekken dat God haar recht deed en dat er maar Eén is die echt hoop geeft. De hoop van Pasen. Hieronder een weergave van haar getuigenis. In haar eigen woorden.

Is de hoop van opstanding tegelijkertijd een onderdeel van God Zijn gerechtigheid voor onze wereld? Want ik de Here, je God, grijp je rechterhand vast, Die tot je zegt: ‘Vrees niet, Ik help je’.

Leven met geweld
Sommige levens van mensen verlopen erg gewelddadig en vol angst en verdriet en niet te vergeten met voortdurende pijn. Bij sommige van deze mensen is dit al aanwezig in hun vroegste jeugd, zo ook bij mij. Ik ben geboren in Colombia (Zuid-Amerika) en afgestaan door mijn biologische tienermoedertje. Opgegroeid in een pleeggezin waar elke dag zich kenmerkte door bruut geweld op elke denkbare en ondenkbare wijze. Mijn dagen bestonden uit pijn en nog meer pijn en het vasthouden aan de gedachte dat elk moment ook een einde had en zien dat te overleven. Niks meer en minder. Elke reactie had een sanctie tot gevolg dus ik was gedegradeerd tot enkel een geconditioneerd “iets “.

{mosimage}Kiezen voor God. Is dat wel mogelijk? Het wordt een goede keuze genoemd: wie kiest voor God en Christus ontvangt vergeving en eeuwig leven. Dwaas daarentegen is wie zich van Hem afwendt. Maar hebben wij in dit opzicht wel een keuzemogelijkheid?

Martin Luther (1483-1546) was daarin stellig: mensen hebben helemaal geen keuzemogelijkheid in zaken die hun relatie tot God raken. Strikt genomen kan alleen God in vrijheid kiezen. Een mens is altijd gebonden. Hij is niets anders dan een trek- of rijdier tussen God en de duivel. Dat dier is gebonden aan hem die het berijdt. Zit God erop, dan doet het wat God wil. Zit Satan erop, dan doet het wat Satan wil. Het zijn de berijders die met elkaar strijden om het bezit van het dier.
Zelf kiezen is ten aanzien van God niet mogelijk. Zijn wij gebonden aan God, dan is elke keuze die wij maken een dienen van God. Zijn wij gebonden aan de duivel, dan is elke keuze die wij maken een dienen van de duivel. Daarom: kiezen is dienen. Anders ligt dat bij onze gewone dagelijkse bezigheden. Daarin kunnen wij wel kiezen en vooruitgang boeken. Dan kunnen we tot zekere goede werken komen en een zekere gerechtigheid op politiek of moreel gebied. We mogen onszelf keuzevrijheid toeschrijven met het oog op zaken die onder ons staan.

Commentaar

  • Bevrijding en vrede – wij gedenken 2025-04-25 08:13:45

    Dit nummer verschijnt kort voor de officiële dodenherdenking – met de kransleggingen op de Dam in...

  • Voorjaar 2025-04-12 09:38:55

    Het kan niemand ontgaan zijn, het voorjaar hangt in de lucht. Heerlijk om weer even in het...

  • Veertig dagen Paaspodcast en Spotify 2025-03-28 18:37:35

    Nog een paar weken en dan vieren we opnieuw het Paasfeest. Dat betekent dat we voor wat betreft...

  • Asjera’s terugkeer 2025-03-15 08:38:30

    De profetische uitspraak: ‘Het is God of de afgoden,’ van de christenfilosoof prof. dr. ir. H. van...