Bekeringsverhalen
Een jong gezin uit een centraal Aziatisch land, kreeg deze week na een lange asielprocedure een definitief ‘nee’ te horen. Ze draaien al enkele jaren actief mee in een van onze kerken, maar de IND, de Immigratie en Naturalisatiedienst, gelooft hun bekeringsverhaal niet. ‘Ze zijn er kapot van’ stond in het bericht dat is verspreid onder vrienden. ‘We moeten ons nu beraden op hoe het verder moet.’ Een tweede afgewezen christengezin komt uit een Midden-Oostenland. Ze zeggen dingen over Christus die je van kerkmensen lang niet altijd hoort. Maar de IND gelooft het niet. Vorige week zijn ze het AZC ontvlucht uit angst dat ze moeten verhuizen naar een Uitzetcentrum. Ze zijn doodsbang. Een derde familie komt uit een Noord-Afrikaans land. Ze zien met spanning uit naar het eind van deze week. Dan horen ze van de rechter of ze mogen blijven of moeten vertrekken. Al eerder hebben ze negatief gekregen. Zij zijn geen ‘nieuwe christenen’, zoals de twee bovengenoemde families. Ze horen bij de vervolgde christenen. Het gaat nu dus niet om hun bekeringsverhaal. Maar de IND twijfelt aan de echtheid van hun documenten.