Het overkwam me onlangs. Niet voor de eerste keer overigens. Iemand die schampere woorden uitsprak over ‘gereformeerd-zijn’. De spreker was (en is) zelf christelijk gereformeerd. Wat is er gebeurd? Waarom zo spreken over je eigen ‘club’.
Ouders zien graag dat hun kinderen goed presteren op school. En ook dat ze prima resultaten halen op een school die zij voor hen op het oog hebben.
Maar veel ouders zien hun kind liever niet naar het vmbo gaan. Dat onderwijs zou ‘niet goed genoeg’ zijn. Daarom: liever naar een hoger niveau. Mede daardoor daalt het aantal vmbo-leerlingen, met name op de laagste niveaus. Zou het kunnen dat ouders druk uitoefenen op leerkrachten die een schooladvies moeten geven? In elk geval ligt er dan een druk op de leerling, om te presteren op een niveau dat zijn ouders voor hem wensen.
Nou denkt u misschien: ‘Wat hebben protonen met ons kerkblad te maken? Trouwens, wat zijn protonen?’
De aanleiding om over protonen te schrijven is een bunker die in Groningen gebouwd is. Deze keer niet voor oorlogsdoeleinden, maar om onderdak te verlenen aan een apparaat dat kankerpatiënten kan behandelen met protonentherapie. Voordeel van deze therapie boven ‘gewoon’ bestralen is dat het weefsel om de tumor heen veel minder beschadigd wordt. Daarom wordt protonenbehandeling vooral ingezet bij hersentumoren, oogkanker en bij kinderen. Het weefsel van kinderen groeit nog en is dus extra kwetsbaar.
Overal gaat het erover: goed communiceren. Gemakkelijk gezegd, kennelijk niet zo gemakkelijk gedaan. Want hoe bereik je de mensen die je wilt bereiken met de boodschap die je ze mee wil geven. Dat is toch waar communicatie over gaat. Je zou zeggen dat we vandaag de dag met alle middelen die tot onze beschikking staan, beter kunnen communiceren dan ooit. We kunnen communiceren via de telefoon, de mail, de app, via sociale media of door samen te werken aan documenten in de cloud. En als het echt persoonlijk moet kunnen we ook nog een kaartje sturen. Kortom: de mogelijkheden zijn oneindig.
Intriest natuurlijk, als broers in Christus elkaar voor de rechter slepen. Waar blijft dan de extra mijl, die de Heer ons vraagt te gaan? Of is die mijl wel bewandeld, maar is de stap naar de rechter de enige optie? Ook voor Peter Gort?
Het ND van vrijdag 12 januari bericht het volgende over hem. Gort werd in 2005 als predikant bevestigd en raakte een jaar later arbeidsongeschikt. In 2008 kwam hij terug, maar ontstond er tussen hem en de kerkenraad een ernstige vertrouwensbreuk, die in 2010 leidde tot zijn ontslag. Hij vocht zijn ontslag aan, maar de kantonrechter stelde de kerkenraad in het gelijk. Gort ging in beroep bij het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden.
