Het kan je haast niet ontgaan zijn. Het convent dat op DV 20 april 2024 door deputaten vertegenwoordiging bijeen geroepen wordt. Een bijeenkomst om met elkaar te bezien of we elkaar nog verdragen kunnen. Dat gaat dan met name om de discussie rond het thema 'Vrouw in ambt', maar er is natuurlijk veel meer en misschien ook nog wel veel wezenlijker materie met elkaar te bespreken.

 

Via verschillende dagbladen, op X en in diverse gesprekken is te merken dat het de gemoederen behoorlijk bezig houdt. Dat is uiteraard te begrijpen. Een convent bijeenroepen is op zich al een ongebruikelijk iets in onze kerken. Vlak voordat er een Generale Synode begint, is dat misschien wel helemaal bijzonder.

 

Een gaatje in de agenda maakt dat wij op vakantie gaan. De camper wordt volgepakt met die dingen die we nodig denken te hebben. Het doel is: naar de zon en graag droge voeten. Zoals we gewend zijn rijden we recht toe recht aan naar het zuiden en overnachten we op een grote parkeerplaats, dit keer bij Lille. We hebben de eerste dag Noord-Frankrijk gehaald. Het is inmiddels een uur of tien in de avond en eigenlijk gaan we – na de camper te hebben afgesloten - meteen lekker slapen om de volgende ochtend weer door te rijden. We zijn gezegend met een goede nachtrust. Al breken ze de tent om je heen af? Wij slapen lekker door.

De stelling die Sake Stoppels, emeritus lector theologie, van de CHE, poneert in zijn bijdrage in het boek ‘Zoek de dingen die boven zijn’ is nogal verrassend. ‘Het mag best wat christelijker in de kerk’, concludeert hij. Wat? Christelijker in de kerk? Kan het daar dan ook niet christelijk zijn? Ik heb het boek nog niet gelezen, maar het interview in het ND (29 dec.) daagt wel tot lezen uit. Ja, je kunt in de kerk zomaar een nauwelijks christelijke boodschap horen. Bijvoorbeeld als alles geconcentreerd is rond het thema dat je je er vooral goed bij moet voelen, of dat je natuurlijk altijd jezelf mag zijn. ‘Het christelijk geloof heeft voor veel mensen een bevestigende en troost gevende en rustgevende functie’. Maar dat kan niet het hele verhaal zijn, ‘want het christelijk geloof is gericht op verandering van mensen’.

Het is bijna Hulpverleningszondag en daarom wordt in dit nummer van het Kerkblad ingegaan op hulpverlening. Over het algemeen wordt daarbij gekeken naar de taak die we als mens hebben om een ander te helpen. Als christen zien we voor onszelf die taak duidelijk opkomen uit wat we leren in de Bijbel. Jezus zegt dat Hij gekomen is om te dienen en dat ieder die hem volgt ook zo dienaar zou moeten zijn. Je moet je dienstbaar opstellen richting een ander. Dat is belangrijk.

‘Een wereld verloren in schuld…’ Daar moet ik steeds aan denken bij het maken van het laatste commentaar van dit jaar. Wat is er veel gebeurd. De jaaroverzichten staan bol van moeiten en zorgen van individuele mensen, maar vooral ook van oorlogen, haat en nijd.  Het lijkt alsof er steeds meer dictators opstaan. Steeds vaker lees je van rechtsongelijkheid, van recht dat bewust kromgebogen wordt. Van moderne slavernij, zoals kleding en andere zaken waar kinderhanden lange dagen voor maakten, onder miserabele omstandigheden.

 

Commentaar

  • Dochters van Pakistan 2024-12-06 18:48:02

    Sinds kort woont onze jongste zoon met zijn vrouw en drie kinderen weer op Urk. Acht jaar lang...

  • Redenen tot dankbaarheid 2024-11-23 09:35:54

    Op het moment dat ik dit commentaar schrijf, is het dankdag voor gewas en arbeid. De Bijbel op...

  • Skincare routine 2024-11-09 16:44:34

    Vandaag de dag zijn er heel wat filmpjes op Youtube te bekijken die gaan over het verzorgen van je...

  • Dirk de Groot 2024-10-25 17:15:47

    Woensdag 6 november aanstaande is het, D.V., dankdag voor het gewas en de arbeid: we brengen onze...