Je hoeft de kranten maar te lezen of het journaal te horen en je ontdekt dat het kwaad steeds opnieuw zichtbaar wordt in deze wereld. De zinloze oorlog van Rusland in Oekraïne die maar voortduurt met enorme aantallen slachtoffers aan beide kanten is daar een voorbeeld van. Of het elfjarige meisje dat in Nieuwegein werd neergestoken. Uit Zweden komen vreselijke berichten binnen over een schietpartij op een school met daarbij naar schatting elf doden. Zo uit het leven weggerukt.
Ik hoorde het verhaal in Mozambique, in de jaren dat we daar woonden. Er kwam een groep medici en verpleegkundigen uit Amerika om ergens in het binnenland van Mozambique medische mobiele klinieken te organiseren waar de mensen naar toe konden komen om zich te laten behandelen. Ze hadden alles bij zich wat je voor zo’n kliniek nodig hebt: apparatuur, medicijnen, en noem alles maar op. En ze kwamen om goed werk te doen. Ze bleven een kleine veertien dagen en behandelden heel wat mensen. Ze onderzochten hen, stelden een diagnose, en deelden medicijnen uit. Allemaal gratis. En na die veertien dagen vertrokken ze weer naar Amerika. Waarbij ze ook alles weer meenamen.
Het is december 2024 en er ligt al heel wat geschiedenis achter ons. Zo’n tweeduizend jaar sinds de komst van onze Heer Jezus, die jaarlijks tijdens het Kerstfeest wordt gevierd. Daaraan zijn ook vele eeuwen bijbelse geschiedenis voorafgegaan en parallel daaraan de wereldgeschiedenis. Je hoeft niet echt een historicus te zijn om te weten dat er het een en ander is gebeurd, dat zoals dat heet ‘de geschiedenisboekjes heeft gehaald’. Grote machthebbers met even zo grote rijken zijn in het verleden de revue gepasseerd. De Grieken, de Romeinen, de Babyloniërs, de Chaldeeën, de Ottomanen, het zijn maar enkele van de vele. Zij kwamen op, beleefden roemruchte tijden en gingen ten onder. Zij zijn niets meer dan een stukje geschiedenis; hun rijk is wellicht een toeristische plek geworden.
Sinds kort is het mogelijk om het oorlogsverleden van Nederlanders via de website oorlogvoorderechter.nl te onderzoeken. Misschien heb je je eigen familienaam ook al even gecheckt, met mogelijk een geruststellende of juist verontrustende uitslag. In de media is daar al het nodige over te doen geweest, zeker ook met het oog op de privacy van mensen. Het oorspronkelijke plan van het Nationaal Archief om alle namen te publiceren is inmiddels - juist vanwege die privacy - aangepast.
Sinds kort woont onze jongste zoon met zijn vrouw en drie kinderen weer op Urk. Acht jaar lang woonden ze in het buitenland, maar nu zijn ze weer in de buurt. Het ambt van grootouder kan weer meer gepraktiseerd worden. De oudste dochter zit al in groep twee. Regelmatig brengen we haar naar school en halen haar na schooltijd weer op. Als het weer een beetje meewerkt is het een klein feestje. Straks als ze groter wordt gaat ze natuurlijk zelfstandig naar school. Je houdt wel je hart vast als je die kinderen door het verkeer ziet laveren, maar gelukkig gaat het meestal goed. Je hoeft je als ouders niet constant zorgen te maken of je dochtertje wel thuiskomt.
